Mijn doorsnee economieles

Bij economie was het zó saai dat ik maar ben gaan schrijven.

Langzaam dommel ik in. Economie. Dat is samen met wiskunde het saaiste vak uit mijn lesrooster.
Mijn leraar praat zo eentonig dat ik net zo goed een bandrecorder neer kan zetten die zich vanzelf weer terugspoelt en het verhaaltje weer opnieuw vertelt. De manier van praten is nog erger dan de meest onpopulaire weerman Piet Paulusma. En dan heb ik nog niet eens verteld over het onderwerp voor vandaag: tomaten-import.
Ik denk nog liever aan dat ik de hele dag langs de waterkant met een hengeltje zit te dobberen in de hoop een minuscuul visje te vangen.
Zucht. Mulders' stopwoordjes zijn ook al niet daverend origineel.
"Hè... Ja, en dan komt hij bij de haven aan... hè... en kijkt een keer naar die container... hè..."
Ik heb zelfs geen zin om naar zijn verhaal te luisteren alleen al om die stopwoordjes te gaan tellen.
Steeds als hij merkt dat ik wegdwaal met mijn gedachten - wat ik sowieso niet anders kan in zijn les - herinnert hij me eraan dat ik in zijn les zit en niet in een één of ander bootje op de zee. Nee, meneer, ik zit langs de waterkant met een hengeltje te dobberen.
Gaap. Wanneer is de les eindelijk afgelopen? Ik ben het zat. Mijn hoofd wordt zo zwaar en mijn mond wil zich niet dichthouden. Het dobbertje in mijn hoofd begint ook al aardig te vervelen.
Waarom bestaan er geen hyper actieve economieleraren? Waarom moeten zij nou altijd de saaiste, de meest kortzichtige, conservatieve leraren zijn die er bestaan?

Yes! De bel gaat! Woehoeee! Liberté!
05 feb 2007 - bewerkt op 05 feb 2007 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Ennaira
Ennaira, vrouw, 34 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende