Kliniek
Dit jaar ben ik twee keer een week opgenomen geweest in een kliniek ivm suïcidaliteit. Inmiddels gaat het weer beter met mij en heb ik de kliniek elke binnen een week verlaten.
Soms mis ik de kliniek. Ik voelde mij daar veilig en had het gevoel dat ik niet met mijn problemen hoefde te dealen. Het ritme daar, de muren mijn slaapkamer ik mis het allemaal. Ik weet dat het beter is om thuis te zijn en dat ik dolblij moet zijn dat ik een eigen woonplaats heb. Maar toch mis ik het beschermende gevoel soms wel. Ik vind het moeilijk om veel alleen thuis te zijn en mis de mede cliënten om mij heen. Ik kon daar altijd even een praatje maken met iemand en hoefde me niet eenzaam te voelen. Mijn vader vond het een slecht idee om mij te laten opnemen en zei dat ik nog beter bij hem thuis kon zitten. Achteraf heb ik geen spijt van mijn opnamen. Het heeft me doen inzien hoe goed ik het heb. Ik heb een gezellig huisje waar menig mens die dakloos is jaloers op zou zijn. Ook mentaal gaat het beter met mij. Ik voel me niet meer suïcidaal en depressie heb ik ook vrij goed onder controle. Toch heb ik de behoefte om over de tijd in de kliniek te schrijven vandaar dit verhaal. Ik ben blij dat zulke instellingen bestaan en heb er een goede tijd gehad. Op ochtenden als deze verlang ik terug naar de rust maar ben ik ook trots op mezelf hoe ik het volhoud thuis.
Soms mis ik de kliniek. Ik voelde mij daar veilig en had het gevoel dat ik niet met mijn problemen hoefde te dealen. Het ritme daar, de muren mijn slaapkamer ik mis het allemaal. Ik weet dat het beter is om thuis te zijn en dat ik dolblij moet zijn dat ik een eigen woonplaats heb. Maar toch mis ik het beschermende gevoel soms wel. Ik vind het moeilijk om veel alleen thuis te zijn en mis de mede cliënten om mij heen. Ik kon daar altijd even een praatje maken met iemand en hoefde me niet eenzaam te voelen. Mijn vader vond het een slecht idee om mij te laten opnemen en zei dat ik nog beter bij hem thuis kon zitten. Achteraf heb ik geen spijt van mijn opnamen. Het heeft me doen inzien hoe goed ik het heb. Ik heb een gezellig huisje waar menig mens die dakloos is jaloers op zou zijn. Ook mentaal gaat het beter met mij. Ik voel me niet meer suïcidaal en depressie heb ik ook vrij goed onder controle. Toch heb ik de behoefte om over de tijd in de kliniek te schrijven vandaar dit verhaal. Ik ben blij dat zulke instellingen bestaan en heb er een goede tijd gehad. Op ochtenden als deze verlang ik terug naar de rust maar ben ik ook trots op mezelf hoe ik het volhoud thuis.
27 jul 2023
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 13 jan 2024 Ziek
- O 11 jan 2024 Huilen ( 3 )
- O 10 jan 2024 Stemming
- O 06 jan 2024 Zaterdag ( 2 )
- O 04 jan 2024 Nieuwe jaar ( 3 )
- O 31 dec 2023 Oud&nieuw ( 2 )
- O 30 dec 2023 Afleiding ( 2 )
- O 29 dec 2023 Vervolg ( 2 )
- O 28 dec 2023 Om hulp vragen? ( 4 )
- O 28 dec 2023 Kerstdagen ( 3 )
- O 18 dec 2023 Nieuwe jaar ( 2 )
- O 17 dec 2023 Acceptatie ( 1 )
- O 14 dec 2023 Geluk ( 2 )
- O 13 dec 2023 Update ( 2 )
- O 04 dec 2023 Depressie ( 5 )