LaFille

Überleeg verhaaltjesverlangend dagboekje van me! Wat heb ik lang niets 'normaals' in jou geschreven! Het wordt tijd je eens flink te verwennen, aangezien mijn moeder de douche bezet en mijn zusje de televisie. Aangezien het boek dat ik van plan ben te gaan lezen niet geschikt is voor het moment en aangezien het ook wel eens leuk is láter nog iets terug te lezen van mijn o-zo-normale leven. Vandaar.

Vrijdag was ik weer de slimste van de taalverleden werkgroep en tevens weer de enige die zijn huiswerk niet had gemaakt. Hoe kan het toch dat ik naast mijn onmetelijke wiskundeknobbel ook de beste grammaticastudent ben? Neen, ik heb nog geen eigendunk, maar wat kúnnen mensen toch dómme vragen stellen! Uit het blote hoofd even bedenken dat we hier toch wel even te maken hebben met een perfectum van de tegenwoordige tijd, petje af voor mij! Nu toch maar eens het hoofdstuk gaan lezen wat het nu precies betekent. Vervolgens Middeleeuwen, waarvoor ik toch bijna het hele Reynaert-verhaal had gelezen (excl. inleiding), maar weer de vragen niet had kunnen beantwoorden. Blijkt die man ziek te zijn en stapt er een lange, dunne, grijze man binnen met een gigántische stapel boeken. "Dit is slechts een heel klein deel van alle studies die over Reynaert zijn geschreven", was zijn meest boeiende en minst lang-zaaaaame zin van heel het college. In de laatste 5 minuten besloot hij nog iets nuttigs te gaan doen en antwoorden op de vragen te geven, wat resulteerde in een twee-minuten-over-tijd en een gigantische hazenpas naar het station. Ik loop harder dan Chantal ^^, maar die hoefde haar trein niet te halen! Nog net op het laatste moment er in gesprongen en van de rest van de reis weinig gemerkt.

's Middags heb ik mijn computerverslaving herontdekt en al meteen had ik er spijt van. Wéér geen huiswerk gemaakt! Foei! 's Avonds snel gegeten en - voor het eerst sinds tijden - weer eens op de fiets naar het Kennemer Theater gesjeesd. Zowaar was ik op tijd en waren we bíjna compleet. We speelden de sterren van de hemel! Het werd toch maar weer duidelijk dat le moment naderde... "Hij" zocht, net als ik, weer genoeg oogcontact, maar verder hebben we elkaar niet gesproken, het hele weekend niet meer écht, zonde! Na afloop ben ik toch maar direct naar huis gegaan, omdat ik nogal bekaf was van 't late werken op donderdag.

Zaterdag heb ik rustig aan gedaan, Reynaert uitgelezen (de inleiding laat nog steeds op zich wachten), wat auto-theorie doorgenomen en daarna in de auto gestapt. Ik bracht eerst Victor naar huis in Aerdenhout, waarna we zijn doorgereden naar het centrum van Amsterdam. Helaas moesten we aan het einde van de Overtoom - in het zuiden - zijn en koos Peter expres de moeilijkste punten. Wat zijn fietsers en voetgangers toch irritánt, niet normaal! Maar goed, ik heb het overleefd zonder overdreven doodsangsten uit te staan gelukkig! Het meisje dat we ophaalden moest mij naar huis brengen, maar aangezien ze het verschil tussen noord en zuid niet helemaal kon thuisbrengen, werd het pas 17.15 voor ik er eindelijk was. Daar trof ik ouders + grootouders met 7 verschillende gordijnen, de rest heb ik al opgeschreven. Ik dook nog even achter mijn pc (verslaving^^) en ging daarna óp naar het Dudokhuis voor de generale! 't Ging redelijk en we hebben niet te veel gesloofd om nog wat energie te bewaren. Hij vroeg me of ik hem de uitslag wilde laten weten de volgende dag, omdat hij vroeg weg zou moeten. Dat was het laatste moment dat ik hem sprak, helaas.

Zondagochtend werd ik belachelijk vroeg wakker (8 uur), zodat ik de gehele herhaling van de intocht van Sinterklaas heb kunnen volgen. Joepie! Nog een poging gedaan tot de inleiding van Reynaert, wat leidde tot nog een uurtje computeren, en dat leidde er weer toe dat ik nét op het laatste moment klaar was toen Truus kwam en ik een halve Senseo moet hebben laten staan. Zónde! Ik zat in de bus gezellig naast Ton en heb een poging gedaan tot lezen (De familie Stastok), wat resulteerde in een gesprek met Ton, vervolgens een gesprek met Kitty en vervolgens de constatering dat Enschede helemáál niet zo ver is! We aten wat in de reisopera en repeteerden vervolgens nog even wat kleine stukjes, waarna we ons naar het concerthuis begaven. Daar hoorden we tot onze schrik dat het hele programma al een uur was uitgelopen... We aten wat broodjes in een vaag zaaltje en zijn vervolgens een úúr gaan stemmen/warm blazen. En natuurlijk was ik weer de enige die niet stemde, het kan ook niet anders

Een kwartier voor opkomst mochten we in de gang gaan wachten, wat een heel gedoe was met organiseren in volgorde. Ik was Ton, m'n maatje, al de hele tijd kwijt. 2 minuten voor de opkomst hoorde ik dat zijn klarinet nog in het stemlokaal stond. Met al mijn oriëntatiegevoel paraat (géén dus) begon ik de trap op te hollen. Gelukkig kwam ik een oud meneertje personeel tegen die vroeg of het wel helemaal goed zat in mijn bovenkamer, waarop ik antwoordde dat ik op zoek was naar zíjn bovenkamer omdat ik daar een klarinet moest fixen. Met veel moeite om zijn Enschedéés gebrabbel te verstaan, kwam ik na enkele minuten zwaar hijgend terug in de gang, waar Ton nog stond - in z'n eentje - met mijn klarinet. Oh, daar ging onze geweldige opkomst! Het concert verliep gladjes en ik had dan ook niet veel te klagen.

Na afloop gingen Nicole, Judith, Iris en ik lekker op vage tafeltjes liggend Chocomel drinken, waarna we uitgenodigd werden om de stad in te gaan om een Mac te zoeken. Natuurlijk waren we er voor in, maar het bleek een disaster te worden, omdat we hem eindelijk gevonden hadden 5 minuten voordat we terug moesten zijn voor de uitreiking. Een zwaar boertige Iris en ik zijn toen haastig teruggegaan, waar we als enige van de 'jeugd' de uitslag hebben kunnen horen. In totaal deden er die dag 5 orkesten mee aan het concours, waarvan er 4 applaus kregen voor de punten. Laten we raden welke niet. 2x 87 punten hadden we, we waren 4e van de 5 en ik snapte er geen zak van maar het leek me wel redelijk. Bleek dat al die overgangswijven hadden bedacht dat we boven de 90 moesten en blablabla dus dík chagrijnig op de terugweg! Gelukkig hadden we 2 bussen en zat ik in de funbus Josanne was dik aangeschoten en we hadden dan ook dikke lol met bier en chips en soesjes voor aankomende vrijdag. Ik probeerde Douwe nog aan Nicole te koppelen, wat niet bepaald lukte, waarna ik maar een interessant gesprek ging hebben met Douwes vader over mijn opa die hij naderhand toch niet bleek te kennen. Martin was zoals altijd weer een walgelijke kwal, ik haat dat joch echt, hij verpest de hele sfeer maar oké. Nouja toen ik met Truus mee terug reed hoorde ik dat het in de andere bus echt een dode boel was geweest vanwege die punten, vage mensen

's Nachts, toen ik om half 2 eindelijk mijn bed in wilde duiken, bedacht ik me opeens dat mijn portemonnee incl. OV-kaart én pinpas nog bij Nicole in dr tas zat. Snel gebeld en gehoord dat ze maandag al de trein van fokkin half 8 moest hebben, met als gevolg dat ik om 7 uur half dood op mijn fietsje naar het station kakte, de bus miste en weer terug moest fietsen, waarna ik nog maar 1 uurtje heb kunnen slapen. Van de 3 colleges die ik volgde weet ik niet veel meer, ik moet gedommeld hebben. 's Middags thuis ben ik gelijk weer in slaap gevallen, ben ik wakker geroepen voor het avondeten, heb ik gigántisch lang gebadmintond en ben ik daarna diréct weer m'n bedje in gedoken. Zó, eindelijk m'n slaap ingehaald.

Dinsdag had ik rijles van 9 tot 11, waarbij ik zeer domme fouten maakte en waarvan ik het gevoel heb niets geleerd te hebben... Nou ja, volgende keer beter! Ik zette mezelf af in Leiden en heb wat colleges gevolgd waar ik alweer geen reet aan gedaan had. 's Middags 2 boeken uitgelezen en weer toegegeven aan m'n verslaving; 's avonds 2 uur geklarinet (omg ik was té melig, volgende keer moet ik me echt eens gedragen!) en vervolgens nog even doorgefietst naar Michelle, om hetzelfde verhaal te horen wat ik daarnet in haar bericht van vanmiddag heb gelezen Was superfijn om haar weer even te zien, want het was alweer meer dan een maand geleden! Meteen even wat afgesproken voor zaterdag en daarna snel naar huis om in m'n boek verder te gaan.

Vanmorgen weer vroeg naar Leiden vertrokken, 2 niet-zo-interessante colleges gevolgd, toegegeven aan mijn verslaving, gebadmintond en dit verhaal getypt. Zo zul je weer zien dat ik mijn MD-verhaaltjes op de minst interessante dagen van mijn leven schrijf De douche is inmiddels al een uur beschikbaar en ik moet maar eens gaan slapen, want moet morgen de ganse dag serveren in rest. De Tijd, Utrecht. Dat wordt zo serieus bagger, ik ga echt sterven en tig kopjes koffie over mensen heen gooien, maar ik heb m'n geld hard nodig!

Dat was 'm weer! En wat ben ik toch een ontzettende lulhannes over 'niets-bijzonders', bah!