Liefde

Ik vind mijn ex echt een klootzak.
Ik denk dat veel mensen zoiets zeggen of alleen denken als ze op een vervelende manier gedumpt zijn.

Inmidds is het 8 maanden later, ik ben gewend aan mijn leventje alleen. Het is prima zo. Ik doe alles alleen en het gaat mij goed af omdat ik al jong uit huis ging en voor mijn ex zeker drie jaar single was.
Ik ken mezelf goed. Ik vind mezelf prima gezeldschap en alleen wonen is echt niet zo moeilijk als sommige denken. Mijn ex, vind ik dus een klootzak. Behalve de manuer hoe hij mij gedumpt heeft en alleen heeft besloten ook gelijk het contact te verbreken. Dat is tot daar aan toe. Maar hoe hij ook nu nog met mij omgaat vind ik ronduit vervelend. We moeten nog steeds wat afhandelen. In het begint lukte dit niet omdat ik zo boos op hem was en hij totaal geen verantwoordelijkheid nam, door niet toetegeven wat hij allemaal mij wel niet had aangedaan. Hij deedt alsof er niks was gebeurt. En het feit dat hij dit elke keer ontkende maakt mij boos. Nu acht maanden later heb ik het enigzins kunnen laten varen omdat ik weet dat deze man, ik zeg man maar het is nog een jongen. Geen volwassen man is die in staat is om een volwassen houding aan te nemen. Maar zelfs nu in de communicatie verloopt het stroef. En soms maakt hij meer weer aan het huilen. Hoe heb ik zolang gedacht dat deze jongen mij gelukkig kan maken? En hoe heb ik kunnen denken dat deze jongen mij belangrijk vond? Ik begrijp ook niet dat ik hem soms nog mis. Ik vind het verdrietig allemaal. En mijn beeld van mannen en liefde, is erg vertekend. Als ik naar leuke stelletjes kijk, snap ik nooit, waarom mij zoiets nooit is gelukt. Waarom tref ik van die sukkels. Vaak met veel problemen. Trek ik ze aan? Ik ben nog nooit samen op vakantie geweest, beide exen hebben nog nooit zomaar een cadeau voor mij gekocht. Serieuze plannen werden altijd de doeken in gedaan. En die cadeau's kwamen er wel onder dwang. Afgezien van mijn vader en broers is er nooit een man of jongen in mijn leven geweest voor langere tijd. Ik hoop echt dat ik in het najaar, iemand tegen komt die dat allemaal wel met mij wilt. Niemand is perfect ik weet het. Maar gewoon normaal communiceren is voor sommige al teveel gevraagd.

Zo dat is eruit. En lucht best op. Verder gaat het wel oke. Eten ging wat moeizaam. Ik ben ongesteld en had een paar chocolade cravenings waar je niet over naar huis kan schrijven. Morgen wil ik gaam zwemmen. Om toch mijn streefgewicht te behalem voordat het september is. Ik heb regelmatig contact met verschillende mensen (familie en vrienden) Alles is best oke. Vorige week had ik chocolade bieten taart gemaakt wat geniaal lekker was. Ik had ookal bruine bonen brownies gemaakt. Ja. Koken en bakken doe ik veel deze corona tijd. Zo even mijn hart ook weer gelucht.