Mamma in actie (?)
'Kom nog even één minuut zitten, ik wil je even kunnen aankijken' krijg ik van mam te horen wanneer ik haar dag zeg om naar bed te gaan. Nadat ik heb laten weten dat het zaterdagavond is en ik echt moe ben, laat ik me in de stoel zakken en doe het deurtje van mijn schaarse beetje energie open. Ik pak het blokje Dappere Moed eruit en houd het vast in mijn handen. Ik zal dit weer even alleen doen en staan waar ik hoor te staan; sterk en krachtig met mijn blik op mezelf en mijn toekomst.
'Wat vind jij dat er moet veranderen tussen je broer en jou?'
- weet ik niet
'Jawel, want zo kan het niet'
- ik wil dat hij ziet wat hij veroorzaakt
'hij doet enorm zijn best maar jij wilt het niet zien. denk je dat jullie er met iemand over moeten praten?'
- Nee! Ik ga niet met hem naar iemand toe
'oke, ik denk dat hij dat ook absoluut niet wilt, maar wat wil je dan?
- ik wil zo graag dat hij mijn grenzen eens ziet en er naar handelt. Hij gaat er continu overheen. Al jaren wijs ik hem erop, maar hij ziet het niet of wil het niet zien. Hij klemt me vast op de trap, loopt te dicht achter me aan, komt mijn kamer binnen wanneer hij wilt en legt me zelfs onder mijn dekens vast. Ik heb mijn grenzen mam en hij gaat hard overheen.
'hij probeert zo zijn best te doen voor je en hij zit er erg mee dat jij zo afstandelijk bent en nooit positief naar hem kan reageren. hij komt je halen, rijdt voor je om en hij krijgt geen dank je wel of niets. hij ziet dat het niet goed met je gaat. dat je zwijgend door je pijn heen moet en probeert het beste voor je, maar het enige wat jij doet is afweren. hij hunkert ernaar om een arm om je heen te leggen'
- mam... ik ben altijd bezig met waar hij is. ik loop altijd op mijn tenen rond en bedenk me waar hij is, wat hij zou kunnen doen en hoe ik hem kan begrenzen. ik zeg het al jaren tegen hem, continu weer maar hij doet er niets mee
'ook bij mij gaan mijn haren recht overeind staan als jullie langs elkaar lopen, er is altijd een spanning tussen jullie.'
- wat moet ik daar mee?
'er moet iets veranderen. voor dat jullie een vaste relatie krijgen. zolang het binnenshuis opgelost kan worden, kunnen we het gezin blijven. jij was altijd zo trots op je gezin. En ik ben altijd zo trots op ons gezin geweest. pappa en ik hebben altijd zo hard gehoopt en gewild dat ons gezin heel bleef, jij toch ook?'
Er werd knikkend gesproken en korte zinnen volgde. Het was goed dat ik niet aan een leugendetector zat want de lampjes hadden gaan branden. De afspraak is dat we er één keer in de week over praten. Volgende week moet ik zeggen wat mij het meeste dwars gezeten heeft en ik moet mijn best doen om wat meer te openen en wat positiever naar hem toe te handelen. Zij spreekt met hem en ze spreekt met mij. Als bemiddeling, zo noemt ze het.
Mijn tranen brandden tijdens het tandenpoetsen. Wat de echte emotie is weet ik niet. Naar boven lopend dacht ik enkel 'zie je, weer ben ik degene die hard zal moeten werken'.
'Wat vind jij dat er moet veranderen tussen je broer en jou?'
- weet ik niet
'Jawel, want zo kan het niet'
- ik wil dat hij ziet wat hij veroorzaakt
'hij doet enorm zijn best maar jij wilt het niet zien. denk je dat jullie er met iemand over moeten praten?'
- Nee! Ik ga niet met hem naar iemand toe
'oke, ik denk dat hij dat ook absoluut niet wilt, maar wat wil je dan?
- ik wil zo graag dat hij mijn grenzen eens ziet en er naar handelt. Hij gaat er continu overheen. Al jaren wijs ik hem erop, maar hij ziet het niet of wil het niet zien. Hij klemt me vast op de trap, loopt te dicht achter me aan, komt mijn kamer binnen wanneer hij wilt en legt me zelfs onder mijn dekens vast. Ik heb mijn grenzen mam en hij gaat hard overheen.
'hij probeert zo zijn best te doen voor je en hij zit er erg mee dat jij zo afstandelijk bent en nooit positief naar hem kan reageren. hij komt je halen, rijdt voor je om en hij krijgt geen dank je wel of niets. hij ziet dat het niet goed met je gaat. dat je zwijgend door je pijn heen moet en probeert het beste voor je, maar het enige wat jij doet is afweren. hij hunkert ernaar om een arm om je heen te leggen'
- mam... ik ben altijd bezig met waar hij is. ik loop altijd op mijn tenen rond en bedenk me waar hij is, wat hij zou kunnen doen en hoe ik hem kan begrenzen. ik zeg het al jaren tegen hem, continu weer maar hij doet er niets mee
'ook bij mij gaan mijn haren recht overeind staan als jullie langs elkaar lopen, er is altijd een spanning tussen jullie.'
- wat moet ik daar mee?
'er moet iets veranderen. voor dat jullie een vaste relatie krijgen. zolang het binnenshuis opgelost kan worden, kunnen we het gezin blijven. jij was altijd zo trots op je gezin. En ik ben altijd zo trots op ons gezin geweest. pappa en ik hebben altijd zo hard gehoopt en gewild dat ons gezin heel bleef, jij toch ook?'
Er werd knikkend gesproken en korte zinnen volgde. Het was goed dat ik niet aan een leugendetector zat want de lampjes hadden gaan branden. De afspraak is dat we er één keer in de week over praten. Volgende week moet ik zeggen wat mij het meeste dwars gezeten heeft en ik moet mijn best doen om wat meer te openen en wat positiever naar hem toe te handelen. Zij spreekt met hem en ze spreekt met mij. Als bemiddeling, zo noemt ze het.
Mijn tranen brandden tijdens het tandenpoetsen. Wat de echte emotie is weet ik niet. Naar boven lopend dacht ik enkel 'zie je, weer ben ik degene die hard zal moeten werken'.
01 sep 2012
- meld ongepast verhaal
-
Gewoon ik
zaterdag 01 september 2012 23:18
Ik wil die moeder van jou echt een harde schop onder d'r reet geven. Sorry, maar ik kan hier niet meer subtiel over zijn. Wat denkt ze wel niet.
-
Gewoon ik
zaterdag 01 september 2012 23:20
En trouwens; fuck die bemiddeling. Werk hier niet aan mee, dit is een belachelijke poging van haar om alle vuile was binnen te houden.
Hij heeft je fucking MISBRUIKT. Waarom in hemelsnaam zou jij je 'positief' naar hem moeten opstellen? Wat is er mis in het hoofd van je ouders dat ze dat niet snappen? Echt, ik begrijp hier niks meer van. Ga daar weg is het enige wat ik kan blijven herhalen, as soon as possible.
[ Sorry voor deze uitspatting maar ik word hier echt woedend over. ] -
Past&Today
zaterdag 01 september 2012 23:24
Ik geloof dat ik niet eens boos ben eigenlijk. Ik heb vrij weinig emotie nu denk ik.
Hetgeen wat ik me heel hard afvraag is; 'wat wil ik nu eigenlijk?' -
Gewoon ik
zaterdag 01 september 2012 23:26
Ik ben wel boos. Ik heb de afgelopen weken alle verhalen gelezen over de reacties van je ouders en dit begint bijna op een film te lijken zo ongelofelijk. Ik probeer me in te houden want het zijn je ouders, maar dit maakt je kapot.
Kies voor jezelf. -
Nathalie
zondag 02 september 2012 00:59
Zie dit asjeblieft als een kans. je moeder wilt dat je iets loslaat en als ik jou was zou ik dit moment gebruiken om je hoofd even te legen. Als ze vraagt wat je het meeste dwars zit zou ik zeggen dat je het verdomme zo zat bent om te horen dat je niet 'positief' doet tegen de idioot die jou misbruikt heeft! Dat hij oh zo graag een arm om je heen wilt slaan? Die gast zou jou NOOIT meer aan mogen raken.
Zie dit als kans om je moeder eens duidelijk te maken dat hij jou helemaal kapot heeft gemaakt. Dat jij HEEL lang je mond hebt gehouden juist OMDAT je het gezin bij elkaar wilt houden.
Nu is het klaar meisje. Grijp deze kans met beide handen om voor jezelf op te staan. Want als jij langer alle woede, frustratie, onbegrip en onmacht moet slikken, stort je dalijk helemaal in. -
Nathalie
zondag 02 september 2012 01:06
Ik vind het trouwens wel heel goed wat je nu al tegen dr gezegd hebt.. Maar.. blijkbaar is dit nog niet duidelijk genoeg voor dr want aan dr reactie te zien snap ze er nog helemaal niets van.
-
kruidje
zondag 02 september 2012 01:13
...Steeds denk ik dat het niet gekker meer kan worden, en steeds blijkt het toch te kunnen..
Goh zeg..wat is die broer van jou zielig. Nee, die moet echt nodig ontzien worden, die arme stakker. Hij heeft het ZO zwaar.
GATVERDAMME!!
Het ophouden van dat hele 'happy family'-gedoe is voor je moeder blijkbaar
vele malen belangrijker dan jouw gezondheid en jouw toekomst. Eigenlijk weet ik dat allang, maar toch verbijsterd het me. Telkens weer. Laat staan hoe het voor jou moet voelen..
Ik vind met je HELE gezin in therapie gaan geen slecht idee overigens.
En niet WILLEN..? Hij heeft fucking niets te willen gewoon. Hij heeft trouwens toch zo'n spijt?? Mooie manier om dat eens te bewijzen dan.
Dat je er niets bij voelt, dat snap ik. Ieder normaal mens zou murw geslagen zijn na zo'n jarenlange behandeling.
Verder ben ik het helemaal eens met GI en Nathalie.
-
Lieff
zondag 02 september 2012 10:28
Helemaal eens met alle bovenstaande reacties.. Ik kan er echt bij mijn hoofd niet bij dat jouw moeder zo krampachtig probeert om de vuile was binnen te houden en haar zoon verdedigt. Ik word er oprecht misselijk van. Veel knuffels voor jou
-
Dryad
zondag 02 september 2012 10:38
Het is gezin is niets wanneer je jezelf verliest. Hij kan wel spijt hebben, maar moet daar ook naar handelen dan
-
Cnor
zondag 02 september 2012 10:45
Die gast heeft jou misbruikt, jou pijn gedaan en nog houdt zij haar hand boven zijn hoofd.
Het is wel haar zoon, maar ik vind wel dat ze hier onrechtvaardig handelt.
Het maakt mij boos!
Jij hoort hier te bepalen hoe het hoort te gaan.
Niet jouw moeder, Niet jouw broer.
Kies voor jezelf... -
Yuria
zondag 02 september 2012 12:45
Ik kan niets anders doen dan me aansluiten bij de bovenstaande reacties. Verzamel al je moed en spreek je gedachten uit! Je verdiend zo veel meer dan dit. Knuffels
-
~*LOULOU*~ (opgeheven op 30-12-2013)
zondag 02 september 2012 19:05
Echt waar die ouders van jou hebben geen plaat voor hun hoofd maar een beton blok. Die willen het gewoon niet zien. Ik ben het zo eens met de bovenstaande reacties. Kies voor je zelf maar meis wat ben jij sterk ik had die gozer al lang van de trap gemieterd.
-
EvilAngel
maandag 03 september 2012 22:17
Ik begrijp hier echt helemaal niets van. Jij legt duidelijk uit waar je grenzen liggen, hij heeft je fucking MISBRUIKT, en haar antwoord daarop is dat hij zo zielig is omdat hij geen bedankje krijgt en dat hij zo graag een arm om je heen wil leggen?! etcetera... Echt wtf!?
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 07 mei 2013 Grensoverschrijdend.. ( 3 )
- O 03 apr 2013 Frustrerend herkenbaar
- O 17 mrt 2013 Morgen mag ik weer... ( 7 )
- O 10 mrt 2013 Mag ik mezelf (deels) ontkennen ( 3 )
- O 05 mrt 2013 De impact van mijn verleden ( 2 )
- O 05 mrt 2013 Het beste ervan maken
- O 04 mrt 2013 EMDR sessie ... 6 (?) ( 7 )
- O 06 feb 2013 Bij het wakker worden ( 3 )
- O 03 feb 2013 EMDR sessie 5 ( 1 )
- O 03 feb 2013 Mijn vervolg binnen de therapie ( 2 )
- O 29 jan 2013 Uit huis is weggedrukt ( 6 )
- O 29 jan 2013 Ziek gevoel ( 1 )
- O 27 jan 2013 Emoties tonen ( 2 )
- O 24 jan 2013 Tegenstrijdig ( 2 )
- O 22 jan 2013 Van kracht naar instorten. ( 6 )