mijn huwelijk #2

Dit verhaal gaat verder waar mijn laatse verhaal was gebleven.

Goed 14 jaar was ik en achter mijn rug om werd een huwelijk geregeld.

IK herinner me nog goed dat mijn moeder op een avond op mijn kamer kwam en zij dat ze even iets wilde bespreken. Haar letterlijke woorden waren: Papa en ik vinden het tijd dat je gaat trouwen.
Hoe je dan reageert als meisje. Dat is een goede vraag. Ik was niet zo verbaasd, ik was immers 14 en voor onze begrippen niet extreem jong. Ik vroeg aan mijn moeder of ik nog zou kunnen studeren, ze zei dat, dat niet langer aan haar was.

Die nacht moest ik huilen, niet omdat ik medelijden met mezelf had, gewoon omdat mijn jeugd nu echt achter me lag. De volgende ochtend kwamen Samuel (toen 27) en zijn ouders bij ons eten. Na het eten gingen Samuel en ik wat drinken in de tuin. Daar vroeg hij me of mn ouders met me hadden gepraat en of ik met hem wilde trouwen. Er was geen vezel in mijn lichaam die er aan dacht nee te zeggen. Ik kreeg een werkelijk prachtige ring. Binnen gekomen werd er getoast, gelachen en gezongen. Ik MoNo was verloofd.

Die nacht moest ik weer huilen. Het was allemaal zo eng. Ik voelde me in het diepe gegooid. Natuurlijk er was absoluut geen sprake van liefde. Maar ik had begrepen dat liefde pas later kwam, en op dat moment kon ik me heel goed voorstellen dat ik liefde kon worden op Sam.

24-08-1999
Op die dag trouwde Sam en ik.
Mijn zussen en ik hadden jurken gekocht in Parijs, ik voelde me een prinsesje, klaar om haar prins op het witte paard te trouwen. Het was prachtig weer, en we trouwde buiten.
Na de plechtigheid was er een groot feest. dat door ging tot in de kleine uurtjes

Van mijn ouders hadden we een huis gekregen waar we meteen na ons huwelijk in konden.
Na ongeveer 2 weken was de rust een beetje terug gekeerd. We hadden eindelijk tijd voor onze witte broodsweken.

De eerste paar maanden waren werkelijk geweldig. Alles werdt nog geweldiger nadat ik zwanger bleek. Al na 4 maanden huwelijk was ik zwanger. En weer was iedereen blij en gelukkig. Ik kreeg cadeautjes, en we gaven feestjes.

September 2000
Moshe wordt geboren! Een zoon. Ik kon niet meer blij zijn. iedereen was trots op mij dat ik een had "gemaakt". Ook Sam kon zijn geluk niet op. Zijn eerste, een zoon.
Ik voelde me compleet gelukkig Ik was 16, getrouwd, een eigen huisje en nu ook een kleintje. Ik leefde het leven van elke joodse vrouw. Koken, het huishouden thee drinken bij de buren en feestjes geven.
Wat betrefd die liefde.. dat was helemaal goed gekomen. De keuze van mijn ouders was perfect geweest. Ik hield van Sam, Mijn hele leven stond in zijn teken.

Maar het bloed gaat waar het niet kruipen kan. Ik wilde studeren. Ik wilde zo graag wat leren. na heel erg lang zeuren stemde Sam toe. Ik mocht eindelijk studerenm. Ik besloot kunstgeschiedenis te gaan studeren. Ik vond het heerlijk om weer met mn neus in de boeken te zitten. Het was wel druk natuurlijk, het huishouden doen, voor moshe zorgen, koken/boodschappen doen en studeren. Maar ik genoot van elke minuut. Mijn leven was werkelijk geweldig.......

ik zal later verder schrijven