zwanger #4 18+
Sam zei dat ik moets stoppen met mn studie en dus deed ik dat.
Sam zei wanneer we weg gingen en dan gingen we
Sam zei wie er langs mocht komen en wie niet
Sam zei wat ik mocht doen en wat niet
sam..
Sam leefde mijn leven
Ik was nog maar een schim van het meisje dat ik ooit was. Ik was altijd thuis en deed mijn best om de goed keuring van Sam te krijgen, of op zijn minst een glimlach. Dat lukte eigelijk nooit. Ik was altijd bang om iets verkeerd te doen, en uit die angst deed ik juist dingen fout, Ik liet schalen vallen, gooide iets om of liet het eten aanbranden. Dat was voor sam dan weer een reden om uit te vallen en te slaan.
maar Sam had op alle punten de macht. Was Moshe nog een liefdes baby, toen ik ontdekte dat ik weer zwanger was kon ik daar niet blij mee zijn. Dit kind was verwekt in een relatie waarin totaal geen liefde was. Toen was ik nog enorm jong en dacht ik dat het mijn plicht was om mijn lichaam aan sam te schenken. Nu weet ik wel beter, het was gewoon verkrachtig.
Maar goed ik was dus zwanger. Vol blijdschap vertelde ik dit aan Sam. In de hoop dat een tweede kindje, een tweede zoon, de verhoudingen zouden verbeteren. Dat had ik even helemaal verkeerd gedacht. Sam ontstak in enorme woede. Hij werd echt helemaal gek, bij vloog me greep me bij mijn keel en zei dat hij geen behoefte had aan nog meer kinderen in zijn huis. Ik viel op de grond en dacht dat hij wel door zou lope. dat hij weer weg zou lopen. Maar dat had ik mis. Sam trapte me in mn buik, een aantal keer.
dat had natuurlijk gevolgen. Ik had twee ribben en mijn kindje verloor ik. Voor maanden was ik ontroostbaar, iedereen maakte zich zorgen over me maar ik at niet, ik zag niemand ik was alleen in mijn verdriet. En sam.. sam die deed het niks, die kwam minder thuis en als hij thuis was dan sleurde hij me of het bed in of joeg hij me de keuken in. De afstand tussen ons was inmiddels mijlen groot maar met mijn moeder kon ik er niet over praten. Ze deed net alsof ze de blauwe plekken niet zag en zei dat alle jonge stellen dit mee maakte. En trouwens ik moest ook een wat rustig worden.
(wordt vervolgd)
MoNo, vrouw, 40 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende