Mijn mooiboy
Je was mijn liefde. Je was mijn licht. Je was mijn ster in de nacht. Zonder jou voelde het gewoon nooit goed. Altijd wou ik je dicht bij me houden. Nooit verloor ik je uit mijn zicht. Je was mijn schatje. Jammergenoeg was dat nooit goed genoeg voor jou.
Vaak vroeg ik me weleens af wat ik aan je had en vaak wist ik dat ook niet. Hoevaak ik er ook overna dacht, ik wist het maar steeds niet en dat deed pijn.
Ik weet dat ik vaak over je schrijf. Ik weet dat ik dat niet moet doen. Ik moet daarmee stoppen. Ik moet ermee ophouden. Op een gegeven moment is het genoeg. Maar ik kan het gewoon niet, het voelt alsof ik je voor altijd los ga laten. Wat ik allang gedaan heb lichamelijk en officieel. Maar in mijn hart zit je nog steeds. Dat steekt in mijn hart en dat doet pijn. Ik mis je. Ik zou je terug willen nemen, maar dat doe ik niet. Ik verlaag mijn zelfvertrouwen niet nog meer voor jou. Hoe graag ik dat ook zou willen doen..
Nog steeds snap jij niet waarom ik met onze relatie ben gestopt. Waarom wil je het nou niet begrijpen ? Ik weet wel dat je bent vreemdgegaan. Ik zag het toch zelf ? Ik wordt niet gek. Ik ben niet gek. Maar het is zo moeilijk om iets uit te leggen wat ik amper begrijp. Mijn begrip voor jouw nietwetendheid is groot. Ik kan daar niks aan doen. Ik kan daar niet mee leven. Ik kan het niet voor je beantwoorden.
Wat ben je nou in werkelijkheid ? Een player is een te groot woord. Ik noem je maar een mooiboy. Mijn mooiboy. Zo noemde ik je altijd als ik boos was en wat werd jij daar boos van zeg. Zo'n mooie jongen, maar zo eigenwijs en vaak nutteloos. Het enige wat jij kunt doen is inderdaad die mooiboy zijn. Ik baal daar van. Het laat me rot voelen.. Een mooiboy is mijn liefde echt niet waard..
JunkieXXL, vrouw, 31 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende