Mijn Rozengeur en Maneschijn. **photo
Sloeg het gordijn open
zag de wereld opstaan en voelde de zon stralen
werd begroet door een van de vele ochtendvogels
Het is een van de ochtenden van mijn leven
Toen ik kleiner en jonger was droomde ik veel. En ik droomde anders dan de andere van de leeftijd van vier jaar deden. Ik droomde niet over barbies of pony’s of heksen. Oké, wel af en toe. Maar ik droomde vroeger vaak(/vaker) over andere dingen. Ik droomde vroeger over mijn leven later. En het mooie van dromen was, dat ik over al kon zijn. Zo was ik de ene nacht op de hoogste berg en een andere nacht in het diepste dal. Ik had ook andere antwoorden als vele van vier jaar op vragen. Want ik wilde later geen juffrouw of brandweervrouw worden. Wat ik vroeger later wilde zijn was ‘Vrij’. Vroeger droomde ik dat ik vrij was en de wereld zag. Maar dan op mijn manier op mijn rode driewieler.
Vroeger droomde ik als een gek en tegelijkertijd kon ik fantaseren als een kleuter. Maar de wereld zien, dat bleef mijn ultieme droom. Toen dacht ik, dat vrij zijn betekende dat ik de hele wereld gezien zou hebben wanneer ik 80 was. Natuurlijk met een veel te dikke teckel naast me. Dat is in ook zeker een vorm van vrijheid maar er zijn zoveel meer. Want mijn oude rode driewieler laat nu een ander kind haar dromen uit komen. En ik ben inmiddels zo’n 15 jaar ouder en heb dus inmiddels ook een andere vorm van vrijheid ontdekt:
De vrijheid in Mezelf. Want ik ben niet heilig, ik maakt nooit de juiste beslissingen. Want learning the hard way; dat is mijn ding geworden door de jaren heen. Want ik ben nooit het juiste meisje voor de Rozengeur en Maneschijn geweest. En ik ben niet de verstandige in moeilijke situaties, maar ik ben wel de lach op een gezicht in de zon of regen. Ik word wakker met een glimlach en ga slapen met een glimlach. En al laat ik hem niet altijd zien. Het belangrijkste van alles is wel: Ik meen het.
En weet je wat mijn geheim is?
Genieten van de kleinste dingen;
Zoals mijn hond die geniet van de zon.
Toen ik jonger was, droomde ik van later. En nu, nu leef ik als de dromen van vroeger.
zag de wereld opstaan en voelde de zon stralen
werd begroet door een van de vele ochtendvogels
Het is een van de ochtenden van mijn leven
Toen ik kleiner en jonger was droomde ik veel. En ik droomde anders dan de andere van de leeftijd van vier jaar deden. Ik droomde niet over barbies of pony’s of heksen. Oké, wel af en toe. Maar ik droomde vroeger vaak(/vaker) over andere dingen. Ik droomde vroeger over mijn leven later. En het mooie van dromen was, dat ik over al kon zijn. Zo was ik de ene nacht op de hoogste berg en een andere nacht in het diepste dal. Ik had ook andere antwoorden als vele van vier jaar op vragen. Want ik wilde later geen juffrouw of brandweervrouw worden. Wat ik vroeger later wilde zijn was ‘Vrij’. Vroeger droomde ik dat ik vrij was en de wereld zag. Maar dan op mijn manier op mijn rode driewieler.
Vroeger droomde ik als een gek en tegelijkertijd kon ik fantaseren als een kleuter. Maar de wereld zien, dat bleef mijn ultieme droom. Toen dacht ik, dat vrij zijn betekende dat ik de hele wereld gezien zou hebben wanneer ik 80 was. Natuurlijk met een veel te dikke teckel naast me. Dat is in ook zeker een vorm van vrijheid maar er zijn zoveel meer. Want mijn oude rode driewieler laat nu een ander kind haar dromen uit komen. En ik ben inmiddels zo’n 15 jaar ouder en heb dus inmiddels ook een andere vorm van vrijheid ontdekt:
De vrijheid in Mezelf. Want ik ben niet heilig, ik maakt nooit de juiste beslissingen. Want learning the hard way; dat is mijn ding geworden door de jaren heen. Want ik ben nooit het juiste meisje voor de Rozengeur en Maneschijn geweest. En ik ben niet de verstandige in moeilijke situaties, maar ik ben wel de lach op een gezicht in de zon of regen. Ik word wakker met een glimlach en ga slapen met een glimlach. En al laat ik hem niet altijd zien. Het belangrijkste van alles is wel: Ik meen het.
En weet je wat mijn geheim is?
Genieten van de kleinste dingen;
Zoals mijn hond die geniet van de zon.
Toen ik jonger was, droomde ik van later. En nu, nu leef ik als de dromen van vroeger.
02 mei 2011 - bewerkt op 02 mei 2011
- meld ongepast verhaal
-
AwfulMe.
maandag 02 mei 2011 14:39
Als een schaduw valt de avond
op een door-de-weekse dag
en de dinsdag wordt begraven
en de radio speelt Bach.
En de kinderen zijn onrustig,
want ze willen niet naar bed,
't is een slopende idylle
in een veel te dure flat.
Maar vandaag is het de elfde
en hij is precies hetzelfde,
als de twaalfde of de tiende
je kreeg wat je verdiende
rozengeur, maneschijn
rozengeur, maneschijn. -
penumbra (opgeheven op 9-7-2013)
maandag 02 mei 2011 14:44
( :
-
Hammie
zaterdag 07 mei 2011 14:50
Jeetje.. dit is mooi.
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 31 mrt 2019 ' Elvis has left the building'
- O 28 feb 2018 Soms is het leven intens makkelijk. ( 2 )
- O 22 nov 2016 (N)ooit echt helemaal (van) mij geweest. ( 3 )
- O 21 mei 2016 Mag dat?
- O 21 mrt 2016 Mijn versie van de winter. ( 2 )
- O 07 sep 2015 It's okay, it's allright -Because I'll be here. ( 1 )
- O 19 mei 2014 Dan gaan we er van uit dat het geweldig zal zijn. ( 2 )
- O 03 mei 2014 Kickboksen, mijn sport. ( 2 )
- O 10 jan 2014 Ik denk dat ik het eindelijk begrijp.
- O 09 dec 2013 Samen sta ik sterk. ( 7 )
- O 10 okt 2013 Ik wens je niets minder dan veel geluk. ( 1 )
- O 06 jul 2013 Soms ben ik Superwoman.
- O 02 jul 2013 Was ik maar weer zes. ( 7 )
- O 17 jun 2013 Studieontwijkend gedrag. ( 9 )
- O 18 apr 2013 Mijn geluk. ( 2 )