Miracle Morning 15
Ik kon vannacht niet goed slapen, dus Miracle Morning viel wat tegen vanochtend. Maar, we zijn er. Mijn verhaal is nog niet af, maar ik heb er wel aan gewerkt. Ik moet nog veel doen.. scenes helemaal herschrijven. Dus toch weer wat hectischer en drukker dan ik eigenlijk had gewild. Zometeen ga ik weer een uur richten op het herschrijven van mijn verhaal.
Het verhaal wordt er wel echt beter van, dus dat is heel fijn. Verder heb ik vandaag wat video-meetings, dus dat zal wel vermoeiend zijn, maar het voordeel is wel dat ik dan mijn armen wat minder belast.
Ik merk dat ik me de laatste dagen wat.. leeg voel. Ik wil van alles, maar ben vooral.. op. Heb vooral zin in helemaal niets. Slapen. Maar ja, dat lukt niet helemaal.
Denk dat dat door de hectische periode met werk komt, maar ook door de hele toestand rondom de Coronacrisis. Er zijn teveel dingen gaande die ik me aantrek. Er zijn te veel dingen die ik lastig vind en ik heb vooral enorm veel behoefte om echt te communiceren over alles wat ik zie, hoor en denk. Een stukje filosoferen. Maar die mogelijkheid is heel erg beperkt en daardoor voelt het alsof ik mezelf niet goed kan uiten.
Ik denk dat dit een serieus probleem is momenteel in de wereld. Het wijzen naar elkaar, de tweedeling. Het zorgt ervoor dat mensen zich ongehoord voelen. Met alle gevolgen van dien. Niet iedereen is een slapend schaap. Niet iedereen is een complotwappie. Het is een gek idee hoe erg de wereld is veranderd in slechts een jaar tijd. En grotendeels van die veranderingen ligt op sociaal gebied.
Sociaal zijn we niet meer. De afstand is groter dan 1,5 meter. En dat vind ik lastig.
Naja..
Maar eens verder gaan aan mijn verhaal nu.
Nightdream, vrouw, 39 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende