Miracle Morning 6

Zo, net weer gewandeld buiten. Ik moet toch wennen aan het tijdstip ten opzichte van eerdere Miracle Mornings. Ik vind het echt drukker onderweg, terwijl juist de rust zo fijn is. Ik vind het dan wél weer fijn dat ik een soort zonsopgang zie: een mooie, oranje lucht.

Het is goed mogelijk dat ik het tijdstip uiteindelijk ga vervroegen tijdens deze 100 dagen. Maar we zien wel wanneer dat zal zijn. Ik weet het niet.

Gisteren met mijn vriend en de hond het bos ingegaan, en dat was heel fijn. Even de zon in, de natuur in. En vooral ook: dat samen doen. En later in de middag kwam mijn tante nog even langs, omdat ze een fietsbel nodig had, die mijn vriend wel voor haar had. Even bijgepraat. Niet lang, maar het was alnsog wel fijn.

Vandaag ga ik aan het werk, en moeten we naar het huis van m'n vriend rijden. Mijn uitgever komt namelijk langs, zodat ik wat handtekeningen kan zetten in voorverkochte bundels. Qua werk moet ik wel echt veel doen nog. 6 teksten voor vrijdag af, en de woensdag en donderdag zijn voor iets anders gereserveerd. Verder moet ik ook deze week nog een telefonisch interview voeren en wat wijzigingen doorvoeren van eerdergeschreven teksten. Wordt weer turbo mode.

En dat terwijl mijn rug en nek compleet vastzitten. En dat trekt weer door naar mijn polsen. Ben bezig met zorgen dat ik een betere werkplek ga creëren, maar ja dat is ook niet zo eventjes geregeld. Computerspul dat ik nodig heb is momenteel bijvoorbeeld moeilijk leverbaar. Heel vervelend. Vandaag bellen voor een massage bij een fysio, want dit is lastig vol te houden.

Het artikel dat ik gisteren gepubliceerd heb op mijn site is al 18 keer bezocht, en blijkbaar gedeeld op social media. Normaal gaat dat nooit zo snel, best bijzonder. Hopelijk zal dit vaker gaan gebeuren. Zometeen met een nieuw artikel beginnen, halfuur aan werken en dan lekker ontbijten en dáárna moet ik echt aan het werk gaan.

Knallen. Pijn negeren. Deze week wordt nog even heftig en daarna is het dragelijker.