Naar de graafstudie....

Ik heb de knoop doorgehakt! Nou eignelijk had het helmaal niets met knopen te maken, maar gewoon met mezelf. Ik die mijn ware gevoelens negeert. En zodra ze er dan eindelijk uitkomen is het roer ook heel snel omgegooid.

Anywayz... Ik ga dus stoppen met bouwkunde in Eindhoven en ik ga weer terug naar Amsterdam. Ja ik verkies steentjes kijken en graven dus boven het blokken bouwen. Ineens heb ik het gevoel dat alles op zijn plaats belandt. Ik ben maandag en dinsdag gewoon nog in eindhoven naar de uni geweest. Ik weigerde nu in 1 weekend maar te besluiten dat ik ging stoppen. Maar alleen al dat het een optie was zorgde voor mijn niet weg te krijgen big smile.

Ik ben vol goede moed gewoon colleges gaan volgen, maar ik vond er gewoon niks aan! Waarom kon ik dit gewoon eerder niet inzien, als het eigenlijk zo obvious lijkt! Maar ik wilde mijn mening nog niet gelijk klaar hebben. Dus ik heb maar even een afspraak met de studieadviseur gehad. Vol verwachting dat hij zou gaan zeggen dat ik moest blijven ging ik daar zitten. Maar wat hij zegt: ja, realistisch gezien moet je toch al je 1e bouwkunde jaar in zijn geheel overdoen, dus ga maar gewoon wat colleges volgen bij aardwetenschappen dan. WHOHOE! wat een goede tip! Dat ik daar zelf nog niet op was gekomen!

Toevallig had een vriendin van mij in Amsterdam (andere studie) me woensdagavond uitgenodigd om daar te blijven eten. Dus ik denk, daar maar ik dan maar gelijk gebruik van!

Woensdagochtend eerst naar de psycholoog. Het was mijn eerste afspraak bij mijn nieuwe psycholoog omdat ik eindelijk de intake heb afgerond. Echt voor mijn gevoel een ubervreemd gesprek om bij de psycholoog te hebben, aangezien ik ipv van te huilen (zoals in mijn intake) echt alleen maar met die grote grijns op mijn gezicht zat.

Daarna ben ik op weg naar amsterdam gegaan. Het was toch nog twee uur reizen waar ik mij een beetje in heb vergist. Maarja, het was gelukkig een rechtstreekse verbinding dus voluit gebruik gemaakt van mijn mp3 speler. En toen viel het college van die middag uit! huilen. En daar zat ik dan... te wachten.... totdat ik naar die vriendin kon gaan, want die had wel college. Uiteidnlijk was het wel gezellig. Ik ben gewoon inde StuKa (studentenkamer) van Geovusie (studentenvereniging) gaan zitten en daar komen heel veel mensen om de zoveel tijd koffie drinken en de playboy lezen. Maar ik werd echt hartelijk verelkomd. Ik moet zeggen dat ik echt bang was voor negatieve reacties, maar in plaats daarvan wilden ze voor mij een welkom terug, elowenn borrel geven. LOL.

Dus 's avonds maar met die vriendin naar 10.000 bc gegaan en dat was echt een crime! Wat een butfilm was dat zeg! Maar ik mocht er gelukkig blijven slapen en toen had ik vanochtend de kans om nog een college mee te doen. En hoewel het echt een van de saaiere vakken is, voelde ik me echt weer helemaal thuis. Ik wil echt weer terug. Ik weet het nu zeker.

Ok nu moet ik hier naar de decaan. Ik kan misschien wat studiebeursverlenging aanvragen vanwege mijn depressie. Om daar wat meer informatie over te krijgen heb ik ook nog een UUR, ja een UUR met de ib-groep aan de telefoon gehangen. Die mensen weten je nooit te vertellen wat je nodig hebt. Dus dat was ook een crime.

crime is trouwens mijn nieuwe woord. Wel op zijn frans natuurlijk.

dus. dat was weer ff bijpraten.

- callcenter
03 apr 2008 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Elowenn
Elowenn, vrouw, 37 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende