Onderweg naar huis.
We zitten in de auto. Ondertussen zijn we al ter hoogte van Nijmegen. Nog maar twee uurtjes te gaan. Dat is wel door te komen.
Gister was een stressvolle dag. Ik dacht steeds dat het wel goed ging tot ik in mijn bed lag.
Zullen ze me wel aardig vinden? Ben ik wel duidelijk geweest in wat ik wil? Heb ik ze niet helemaal verkeerd begrepen en hadden we niet bij hun huis in Nederland afgesproken?
Uiteindelijk werd ik veel te vroeg wakker. De tijd ging langzaam en ik kon niet echt genieten van de prachtige wandeling die we bik Belvaux hebben gemaakt.
Maar zodra we het erf op liepen en ze mij allebei hartelijk begroetten, wist ik dat het goed zat. En het mooiste van alles is dat zij mij ook wel zien zitten!
Morgen schrijf ik een uitgebreider verslag. Typen pp mijn mobieltje is toch vrij lastig en ik merk dat ik moe ben.
Maar ooww wat ben ik ontzettend blij. Over twee weken rijden we erheen. Met Gola.
vizslazeus, vrouw, 28 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende