** Vandaag en Ardennen stress

De plannen zijn een klein beetje veranderd. We zouden morgen al het gesprek hebben. Dit is verplaatst naar zondag.

Ik begin het eindelijk echt spannend te vinden. Vannacht werd ik wakker. Ik slaap altijd de hele nacht door behalve als er grote veranderingen aan zitten te komen. Dan giert de adrenaline door mijn lijf. Soms denk ik dan zelfs dat er echt iets mis is. Vannacht had ik dat zelfde gevoel weer. Ik kon niet rustig liggen. Elke keer als ik bijna insliep kreeg ik een stoot adrenaline door mijn aderen. Meestal word ik daar best angstig van, maar nu viel het mee. Ik heb even gewandeld.

Morgen vertrekken we om 12 uur. Dan zijn we rond vijf uur wel bij het hotel. Misschien iets later. Pff.. Gelukkig heb ik voldoende muziek op mijn telefoon staan. Ik moet niet vergeten alles op te laden (en de laders mee te nemen). Hopelijk kan ik een aantal leuke foto's maken.

Vandaag heb ik voor het eerst met Maartje aan een halstertouw gewandeld. Ze wilde eerst absoluut niet lopen en begon zelfs even te trekken en heen en weer te springen. Elke keer als ze rustiger werd liet ik het touw vieren. Uiteindelijk liep ze heel lief achter mij aan. Ze vind het nog wel moeilijk maar voor de eerste keer ging het eigenlijk heel goed! Ze liet zich daarna ook gelijk weer vangen en vind het niet erg meer als ik haar halster op en af doe. Ik was behoorlijk trots.

Met Max en Bab heb ik gewandeld. Voor Max was het sowieso de eerste keer dat hij de wei verliet. Bij Bab weet ik het niet zo goed. Max vond het in het begin een beetje eng maar leek het daarna zelfs leuk te vinden! We zijn maar 500 meter van het terrein af gegaan. Maar ja, zijn hele wereld bestond uit die ene hectare grond en nu komt hij erachter dat er veel meer is. Ik heb het idee dat ik niet gelijk te veel moet vragen van hem. Hij is zo oplettend. Bab vond het helemaal niet zo eng. Er reed wel even een auto langs. Daar schrok ze van. Ze sprong op zij en gooide haar hoofd in de lucht. Ze herstelde zich snel. En omdat het zo goed ging kon ik gelijk met haar stemcommando's oefenen (wel fijn met een paardje dat of niet of te erg reageert op druk). Stilstaan vind ze gelukkig niet al te moeilijk en het was daarna met het longeren gelijk te merken dat ze "hoo" wel begrijpt.

Met Neel heb ik niet veel gedaan. Toen ik op haar af liep in de wei liep ze van me weg. En dus besloot ik haar alleen maar even een rondje door de wei te leiden en daarna weer weg te zetten. Dit heb ik een behoorlijk aantal keren gedaan en al snel liep ze niet meer van me weg. Ik heb nog even haar halstertje af en op gedaan. En daarna heb ik haar naar de paddock gebracht.

Ik heb ze allemaal aan het handje naar de paddock gebracht. Dat is ook wel een handeling die de eigenaren kunnen gaan doen en op die manier komen ze al veel meer in handen. Na de Ardennen ga ik het aan ze voorleggen.

Ik heb deze keer niet zoveel foto's gemaakt. Dat gaat zo moeilijk als je je handen vol hebt. Wel heb ik Zeus nog even op de foto gezet. Hij is zo'n gekke hond.







Ow ja, ik heb ook Max voor het eerst helemaal vast gezet. De foto is alleen een beetje gek