Brief aan mijn vader.
Hey pap,
Een tijdje terug heb ik je verteld dat ik niet ben begonnen met mijn opleiding. Ook vertelde ik je dat ik staatsexamen vwo wilde gaan doen. Eerlijk gezegd is dit nooit echt de planning geweest.
Halverwege november ga ik naar de Ardennen om daar een werkstage te lopen bij een IJslanderstal. De stage zal in ieder geval de hele winter duren en misschien nog wel langer. Daarna ga ik met Gola rondrijden en waarschijnlijk nog een aantal stages lopen op andere stallen.
De reden van de stages is dat ik later graag met paarden wil gaan werken maar nog niet zeker weet in welk vakgebied dat dan zou moeten zijn en of ik daar wel of niet een opleiding voor wil doen. Ik word gelukkig van met paarden werken. Om het financieel te redden in die wereld is een stuk moeilijker dan in bijvoorbeeld de medische wereld, maar het is niet onmogelijk. Ik vind veel geld verdienen een stuk minder belangrijk dan gelukkig zijn.
Vlak voordat wij vertrokken naar Oostenrijk heb ik je verteld dat ik graag een reis zou willen maken met Gola. Jij zei dat je de drang om in mijn eentje te reizen wel begrijpt, maar dat je vind dat ik eerst moet gaan studeren. Je was erg enthousiast over het plan om geneeskunde te studeren en ik denk dat ik je daarom nu pas vertel dat dat plan van de baan is. Ik ben bang om je teleur te stellen.
Geneeskunde lijkt me nog steeds leuk, maar het past gewoon niet bij mij. De opleiding is behoorlijk stressvol en je hebt de hele tijd veel mensen om je heen. Ik voel me niet zo prettig met veel mensen om me heen.
Vind je het leuk om binnenkort met mij ergens te gaan lunchen? Dan kunnen we het er dan verder over hebben.
Groetjes,
vizslazeus, vrouw, 28 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende