Werken die werkelijk zo goed?
Blijkbaar niet alleen voor paarden, maar bij de mens nog veel beter.
Ik baal ervan en haat mezelf erom.
Steeds vaker word ik boos op mijn ouders.
Eerder raak ik gefrustreerd en vooral erg verdrietig van hun.
Van hun opmerkingen, hun verwijten richting mij.
Ik geef om ze, te veel om ze te wijzen op de waarheid.
Willen doe ik niet, kunnen ook niet.
Het wordt me steeds moeilijker gemaakt, echt veel moeilijker.
Zo ontzettend lastig. Weet gewoon niet wat ik er mee moet.
Hoe ik moet reageren op situaties, zijn gedrag.
Wil hij dat ik gelijk ga douchen, prima dan ga ik.
Doe ik het een minuut later dan weet ik zeker dat hij naar me toe komt
terwijl ik onder de douche sta om te vertellen dat ik klaar moet zijn.
Wil hij dat ik vast mijn tandenpoets (op zijn kamer ja verdomme)
zeg ik dat ik het beneden wel doe. Protest van zijn kant want dan kan hij me niet op mn kont slaan.
Of ik even mijn mond wil houden want hij heeft nog geen mop gehoord (moppen op de radio)
euhm.. ook hallo, ik ben net thuis. Prima ik zwijg maar wil er dan wel door.
Zeg niks en raak hem niet aan maar wil er wel langs
blokkade
Tuurlijk. Lul.
Hoe lang nog.
Nee ik wil niet dat het veranderd op een verkeerde manier.
Maar ik ben zo bang voor het komende jaar. Over een paar maanden komt hij gewoon weer thuis wonen. Niks geen kamerdagen meer door de weeks voor hem, stage dichtbij en dus thuis wonen.
Ik heb mijn papsknuffels nog veel te hard nodig, maar de verwijten gaan zijn tol eisen.