Overzicht

Ze zeggen dat naarmate je ouder wordt, de tijd steeds sneller gaat. Nou weet ik niet of ik al in die categorie val, ik hoop van niet, maar soms gaat er een week voorbij waarin ik onbewust de tijd verlies.

Mijn ochtenden bestaan vaak uit het rustig opladen naar de rest van de dag toe, de ochtenden zijn kort en de dagen lang. Dat betekent het nieuws tot me nemen, mijn agenda bekijken, doelen stellen en deze vervolgens uit gaan voeren. Studie, werk, extra activiteiten en vermaak zorgen ervoor dat ik vaak pas thuiskom wanneer de laatste zonnestralen over de Schie schhijnen.

Dat is mijn tijd voor een stukje reflectie. Glaasje rood inschenken of de tap open, kijken uit mijn raam, de laatste vijf minuten zon meepakken en even alles van me af laten glijden. Vijf minuten waarin ik meer inzichten krijg over welk onderwerp dan ook, waarin meestal mijn toekomst, relaties of ideeen centraal staan, dan de rest van de dag. Bijna starend dwalen mijn gedachten af en blijven dan hangen bij wat het belangrijkst is. Rustig ontwikkel ik zo mijn gedachten, orden ik mijn hersenspinsels en vind ik een overzicht op wie ik ben.

Dit duurt bijna nooit langer dan die vijf minuten, waarna mijn aonvden beginnen. Dit zijn de momenten waarvan ik nooit weet hoe en wanneer ze aflopen, waarin vanalles kan gebeuren en waarvan elke weer een nieuw avontuur is.

En als ik dan weer ontwaak en me richting de nieuwe dag beweeg, gloort middenin mijn baken van reflectie, waarbij ik met mijn ogen op het water van de Schie mijn leven eventjes overzichtelijk maak.