Pauze van de wind
Een tijd niet geschreven is een tijd niet geleefd.
Met geen idee wat ik zou moeten schrijven, komt deze zin naar boven. In de trein heb ik zojuist mezelf overtroffen door mijn (haast ongebruikte) notitieboekje erbij te pakken en daarvan een paar pagina's te vullen met regels. Regels die ik schreef zonder te bedenken. Regels die naar boven kwamen toen ik probeerde de blokkades op te heffen. De laatste tijd ben ik onbewust weer bezig geweest met een muur te bouwen. Een vriendin van mij wees me hierop, ze kwam er niet doorheen. Ik verbaasde me, beaamde het maar kon het niet goed plaatsen. Nog steeds kan ik het niet goed plaatsen, maar het feit dat ik nu eindelijk iets eruit laat is een verademing. Wellicht ook weer een begin, om te kijken waar deze muur mee gebouwd is. En waarom.
Ergens vermoed ik dat het weer mij zeer neerslachtig maakt. Het lijkt namelijk een patroon, waarbij leegte tijdens de donkere dagen langzaam mijn lichaam vult. Beginnend bij mijn hart, waarna het langzaam door mijn gehele lichaam verspreid. Het jaagt alles naar mijn hoofd, waar een wervelwind ontstaat die het hele systeem uiteindelijk laat crashen. Er komt niks meer in en niks meer uit, het is klaar. Zet me op een bankje en ik zal er blijven zitten, als versteend. Mijn taken doe ik op de automatische piloot. De taken die met anderen te maken hebben dan, de huistaken worden nogal verwaarloosd. Bij mijn gevoel komen lukt me niet, waardoor huilen onmogelijk lijkt. Boos worden kost teveel energie, alles kost teveel energie. Alles is teveel. Leeg voel ik mij, maar tegelijkertijd ook zo onrustig en vol.
Ik dein mee op de golven, die gaan volgens de stroom. Ik laat mijn lichaam varen, houd mezelf niet meer in toom. Het is moeilijk om waarde te voelen, principes te hebben, streng te zijn. Het is moeilijk om dit lijf te verzorgen, om het te ervaren als fijn. Ik verlies het contact weer met mezelf, starend voor me uit. Hoe kan het toch dat nu alles klopt, ik weer tegen dezelfde muur stuit?
Met geen idee wat ik zou moeten schrijven, komt deze zin naar boven. In de trein heb ik zojuist mezelf overtroffen door mijn (haast ongebruikte) notitieboekje erbij te pakken en daarvan een paar pagina's te vullen met regels. Regels die ik schreef zonder te bedenken. Regels die naar boven kwamen toen ik probeerde de blokkades op te heffen. De laatste tijd ben ik onbewust weer bezig geweest met een muur te bouwen. Een vriendin van mij wees me hierop, ze kwam er niet doorheen. Ik verbaasde me, beaamde het maar kon het niet goed plaatsen. Nog steeds kan ik het niet goed plaatsen, maar het feit dat ik nu eindelijk iets eruit laat is een verademing. Wellicht ook weer een begin, om te kijken waar deze muur mee gebouwd is. En waarom.
Ergens vermoed ik dat het weer mij zeer neerslachtig maakt. Het lijkt namelijk een patroon, waarbij leegte tijdens de donkere dagen langzaam mijn lichaam vult. Beginnend bij mijn hart, waarna het langzaam door mijn gehele lichaam verspreid. Het jaagt alles naar mijn hoofd, waar een wervelwind ontstaat die het hele systeem uiteindelijk laat crashen. Er komt niks meer in en niks meer uit, het is klaar. Zet me op een bankje en ik zal er blijven zitten, als versteend. Mijn taken doe ik op de automatische piloot. De taken die met anderen te maken hebben dan, de huistaken worden nogal verwaarloosd. Bij mijn gevoel komen lukt me niet, waardoor huilen onmogelijk lijkt. Boos worden kost teveel energie, alles kost teveel energie. Alles is teveel. Leeg voel ik mij, maar tegelijkertijd ook zo onrustig en vol.
Ik dein mee op de golven, die gaan volgens de stroom. Ik laat mijn lichaam varen, houd mezelf niet meer in toom. Het is moeilijk om waarde te voelen, principes te hebben, streng te zijn. Het is moeilijk om dit lijf te verzorgen, om het te ervaren als fijn. Ik verlies het contact weer met mezelf, starend voor me uit. Hoe kan het toch dat nu alles klopt, ik weer tegen dezelfde muur stuit?
07 dec 2013
- meld ongepast verhaal
-
sadness
zondag 08 december 2013 09:37
Mooi geschreven... Take care.
-
Samy
dinsdag 10 december 2013 11:30
Ik had dit ook kunnen schrijven. Bewijst dat je niet de enige bent
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 03 sep 2012 Slapeloze nacht ( 1 )
- O 23 aug 2012 Iedereen heeft 't ( 1 )
- O 23 aug 2012 Laatste dag.. ( 1 )
- O 21 aug 2012 Jeetje, vol hoofdje
- O 03 aug 2012 Gaat het goed? ( 2 )
- O 03 aug 2012 Mijn eerste
- O 08 jul 2012 Toedeloe ( 3 )
- O 08 jul 2012 Toedeloe
- O 27 jun 2012 Kankerouders ( 13 )
- O 14 jun 2012 Kut ( 3 )
- O 13 jun 2012 Mama ( 3 )
- O 19 feb 2012 Eten, waarom?
- O 17 feb 2012 Achtste groepers huilen niet ( 3 )
- O 14 feb 2012 Rust ( 1 )
- O 12 feb 2012 Toelaten ( 1 )