Pfffff

Van het weekend was het dus nogal verwarrend omtrent de terugkomst van mijn vriend. Vooral omdat hij mij niet had gebeld, maar een "vriend" van ons beiden wel. Een "vriend" waarvan hij had gezegd dat hij die liever op afstand wilde houden.

Gisteren was mijn vriend jarig. Ik had gedacht, wie weet belt hij alsnog maandag. Wie weet, wilde hij zondag eerst effe bijkomen van de reis en van alles wat hij daar allemaal moet doen dag in dag uit. Of misschien is het een verrassing? Of toch niet? Je twijfelt toch, he. Maar tegen 1 uur aan was er nog steeds geen reactie vanuit zijn kamp. Zijn telefoon stond dan ook uit, nog steeds.

Ik trok het niet meer, ik wilde duidelijkheid. Bedoel, het is graag of niet. Wil hij mij niet mee, prima. Zeg het dan gewoon, weet je wel? Of als er iets anders is, prima, maar zeg het gewoon. Uit frustratie heb ik die "vriend" maar gebeld. Onder het mom van "heej hoe gaat het, je zou mijn lampen toch nog komen opschroeven aan het plafond?". Hij vertelde doodleuk dat mijn vriend zondagavond thuis was, dat hij amper een uur de tijd had om zijn spullen op te pakken en weer terug richting instelling moest. Een mede patient had hem schijnbaar effe heen en terug gereden.

Hij was gisteren, op zijn verjaardag, dus gewoon op de instelling. Vandaar dat die smsjes niet aankwamen. Ik heb afgesproken met die "vriend", want hij wilde nog even vertellen hoe het was om hem weer te zien maar kon niet want hij moest werken (ik belde tijdens zijn pauze). Ben benieuwd wat er nog meer voor nieuws is.

Als mij dat nou gewoon was gezegd van het weekend, was ik niet zo gaan twijfelen. Bedoel inderdaad, voor een uurtje mekaar zien als je weet dat je weer terug moet is moeilijk. Dat begrijp ik ook wel. Als dat tenminste de reden is, want met hem weet je het soms gewoon niet.

Ach ja....

Het is in iedergeval fijn om te weten dat hij gewoon daar zit. En mijn gok is dat zijn telefoon waarschijnlijk gewoon in een kluis gedaan is. Die gast mocht gewoon niet bellen, klaar. Dat hij zondag thuis mocht komen had ie al mazzel mee, bedenk ik me nu.

Dus ja... Straks maar effe richting huis gaan...