pijn,verveling&last van slechte gedachtes
Tis inmiddels alweer 1:55 uur, en ik ben klaarwakker. The pain is killing me, m'n hele rechterarm (vingers n beetje, pols, elleboog en schouder n beetje) doen pijn. Ik had zoveel pijn dat ik van 7 tot half 10 heb geslapen. Ik had te veel pijn om wakker te blijven, maar t klote daarvan is altijd dat ik dan vervolgens rond dit tijdstip dus klaarwakker ben!
Ik zou eigenlijk gaan stappen met een vriendin van me, maar ik had het afgebeld vanwege de pijn. Nou zit ik hier, in t donker achter dit pctje, iedereen slaapt, kan geen muziekje aan, John is werken en er komt nix op tv. De pijn is erg, maar ik kan niets anders doen dan hier achter de pc zitten wat meer pijn veroorzaakt, maar er lijkt geen keus te zijn.
Ik zit erover te denken om naar de stad te gaan, discotheek in en dan kijken of ik wat mensen zie (waarschijnlijk wel). Dan ben ik iig al een uur of anderhalf uur kwijt en dus ben ik dan hopelijk ook moeier (is dat een woord??) Maar ik heb pijn en als ik dan naar de stad ga fietsen is dat geen verstandig idee aangezien ik morgenavond en zaterdag moet werken.
Ik baal ervan dat ik nog werk maar ik moet wel. Ik heb dan zoveel pijn en ben zo moe, en iedere keer opnieuw moet ik mn moeder (daar werk ik nml.) weer bellen om te zeggen dat t niet gaat en dat ik een halve dag vrij neem en dan pas 's middags kom. Ik voel me dan schuldig omdat ze niet voor nix een zaterdag hulp heeft aangenomen! Ze kan dan dr administratie niet doen doordat ze beneden moet blijven voor de klanten en ook haar boodschappen e.d. moet ze dan in haar vrije tijd doen. Ze 'ontslaat' me niet, dat weet ik, en ze reageert meestal ook goed, maar toch voel ik me schuldig.
Auww... mn armen... ik kan niet meer typen....en heb zoveel pijn... maar wat moet ik nu in vredesnaam gaan doen de hele nacht...in bed liggen en steeds even slapen en dan weer wakker worden..... ?
Ik merk dat ik nu weer na ga denken.. mn armen kunnen niet meer... een soort lam gevoel in mn ellebogen...ik ben bang... bang dat t een spierziekte is omdat t er wel op lijkt gezien mn klachten. Bang voor mn toekomst en bang voor maandag. Ik wil niet terug naar t ziekenhuis en ik wil niet horen wat ik heb, maar ik zal moeten.
Ik wil nog zoveel kwijt but this pain is really killing me...and drivin' me crazy! Zit ik gvd weer te janken....ik word er gek van...'tired' (tekst die ik al eerder heb geschreven hier) is weer van toepassing op dit moment....
I'm off....
Liefs&Knuffeltje,
Lot.
Ik zou eigenlijk gaan stappen met een vriendin van me, maar ik had het afgebeld vanwege de pijn. Nou zit ik hier, in t donker achter dit pctje, iedereen slaapt, kan geen muziekje aan, John is werken en er komt nix op tv. De pijn is erg, maar ik kan niets anders doen dan hier achter de pc zitten wat meer pijn veroorzaakt, maar er lijkt geen keus te zijn.
Ik zit erover te denken om naar de stad te gaan, discotheek in en dan kijken of ik wat mensen zie (waarschijnlijk wel). Dan ben ik iig al een uur of anderhalf uur kwijt en dus ben ik dan hopelijk ook moeier (is dat een woord??) Maar ik heb pijn en als ik dan naar de stad ga fietsen is dat geen verstandig idee aangezien ik morgenavond en zaterdag moet werken.
Ik baal ervan dat ik nog werk maar ik moet wel. Ik heb dan zoveel pijn en ben zo moe, en iedere keer opnieuw moet ik mn moeder (daar werk ik nml.) weer bellen om te zeggen dat t niet gaat en dat ik een halve dag vrij neem en dan pas 's middags kom. Ik voel me dan schuldig omdat ze niet voor nix een zaterdag hulp heeft aangenomen! Ze kan dan dr administratie niet doen doordat ze beneden moet blijven voor de klanten en ook haar boodschappen e.d. moet ze dan in haar vrije tijd doen. Ze 'ontslaat' me niet, dat weet ik, en ze reageert meestal ook goed, maar toch voel ik me schuldig.
Auww... mn armen... ik kan niet meer typen....en heb zoveel pijn... maar wat moet ik nu in vredesnaam gaan doen de hele nacht...in bed liggen en steeds even slapen en dan weer wakker worden..... ?
Ik merk dat ik nu weer na ga denken.. mn armen kunnen niet meer... een soort lam gevoel in mn ellebogen...ik ben bang... bang dat t een spierziekte is omdat t er wel op lijkt gezien mn klachten. Bang voor mn toekomst en bang voor maandag. Ik wil niet terug naar t ziekenhuis en ik wil niet horen wat ik heb, maar ik zal moeten.
Ik wil nog zoveel kwijt but this pain is really killing me...and drivin' me crazy! Zit ik gvd weer te janken....ik word er gek van...'tired' (tekst die ik al eerder heb geschreven hier) is weer van toepassing op dit moment....
I'm off....
Liefs&Knuffeltje,
Lot.
19 jul 2002
- meld ongepast verhaal
-
martijn
vrijdag 19 juli 2002 20:47
Lieve Liselot, ik wil je veel sterkte wensen. Probeer dingen ajb positief in te zien! Zoek de steun van je vriend... ik leef met je mee (voor zover dat kan dan). veel liefs & sterkte, Martijn
-
fritshaar
zaterdag 27 juli 2002 23:18
k hoop dat t nu bter met je gaat en anders sterkte, nog bedankt voor je reactie op mn gedicht ennuh heb je msn??? k hoop ut want ikke verveel me dood hiero doei he xxxxxx en natuurlijk een dikke knuffel(k kannie zonder hehe) nog veel plezier(voor zover dat lukt)
-
Liselot
zaterdag 27 juli 2002 23:31
jeps I got msn: liselotdenridder@hotmail.com
Liefs&DIKKE KNUFFEL (hihi),
Liselot
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 03 mei 2004 Een ziekte, en nu? ( 2 )
- O 22 feb 2003 het is eruit ( 2 )
- O 14 feb 2003 opgelucht
- O 13 feb 2003 ik zie de pijn in zijn ogen
- O 15 okt 2002 Ons huisje =D ( 4 )
- O 17 sep 2002 mooi zijn... ( 1 )
- O 16 sep 2002 it's HER again *kill*kill* ( 1 )
- O 04 sep 2002 *pffffffff* ( 6 )
- O 03 sep 2002 k begin mezelf te worden ( 2 )
- O 23 aug 2002 klaagzang ;) ( 1 )
- O 22 aug 2002 I wanna be the best:( ( 1 )
- O 16 aug 2002 Uitslag onderzoeken ( 1 )
- O 10 aug 2002 voel me EINDELIJK weer s écht goed!! *jippie* ( 1 )
- O 09 aug 2002 With You Around
- O 07 aug 2002 gewoon fftjes stand van zaken ;) ( 3 )