samenwonen!

Het is bijna niet te geloven, maar we wonen eindelijk samen! In Tilburg! Op 30 september hadden we de bezichtiging en op 4 oktober konden we het contract tekenen. Mijn huisgenoten hadden al binnen twee weken iemand anders gevonden die bij hun kon komen wonen en we zijn al bijna helemaal verhuisd. We wonen er nu echt 3 weken. Na de eerste week is het bed vanaf mijn kamer bij mijn ouders al hiernaartoe verhuisd en in die week hadden we ook al de hele inboedel bij Ikea gehaald. Dus ja, vanaf dan kan je er eigenlijk al wonen. Nu staat eigenlijk alles er al, behalve wasmachine/droger/garderobekast en er moeten nog wat kleine dingetjes gedaan worden. Dus ja, nu zitten we er eigenlijk al een maand.

Het is een appartement dat we huren. Hoezeer we eigenlijk een appartement wilden kopen, de hypotheek die we zouden krijgen was veel te laag! Dus ja, nu zitten we voor een paar honderd euro per maand in een appartement in een gebouw dat gebouwd is in 2006. Alles ziet er luxe uit. Overdekte parkeergarage, een grote binnenplaats, terrasje, goed geïsoleerd, een bad en douche, twee opbergkamers en daarbij: alles wat je nodig hebt in onze straat! Van bakker, 3 friettenten, 1 döner tent, vis restaurant tot tandartspraktijk, Christine Le Duc. Dat allemaal binnen een straal van 100 meter. De Jumbo is 2 minuten lopen en de Basic-Fit 5 minuten lopen. Naar de universiteit fiets ik nu 13 minuten i.p.v. 15 minuten (vanaf mijn kamer). Dus ja, ik ben helemaal happy!

Niet helemaal verhuisd nog. Mijn kamer is zo goed als leeg, maar ik moet van de spullen die er staan nog uitzoeken of ik ze wil bewaren of weg wil gooien. Het gaat om allerlei briefjes/foto's die ik heb bewaard van mijn tijd op de middelbare school in Breda, mijn tijd op speciaal onderwijs. Daar ga ik dit weekend naar kijken en dan is mijn kamer ook helemaal leeg. Mijn broertje komt er dan in te zitten. De kamer van mijn vriend is ook zo goed als leeg, maar er staan ook nog heel veel kleine dingen.

Mijn vriend is echt mijn rots in de branding geweest de afgelopen weken. Moet je je voorstellen. Je hebt eindelijk een appartement, er moet van alles geregeld/gekocht/besproken worden. Mijn kamer in Tilburg zo snel mogelijk leeg maken voor de nieuwe bewoner. En daarbuiten heb je dan nog je werk in Breda, bijna 4 vakken die periode met erg veel deadlines en opdrachten en binnen 3 weken je tentamens waar je gruwelijk tegenop ziet. Niet te doen eigenlijk dus. We konden ook meteen het appartement in. Het stond helemaal leeg, laminaat lag erin, alles zag er nog netjes uit, dus je wilt eigenlijk niet wachten tot november voordat je eraan begint, aangezien we al huur betaalden voor oktober.
Dus mijn vriend heeft me alle tientallen keren dat ik het niet meer zag zitten, geholpen. Als in: denken voor een oplossing, taken van mij overnemen, mijn stress weg te nemen door voor mij te denken. Mij thee gegeven, vaak eten gemaakt, heel de tijd gevraagd wat ik wilde. En ik was zo boos dat ik afgelopen vrijdag mijn laatste tentamen had gehad en maandag alweer begon met de nieuwe periode. Ik was nog zo moe maandag, maar toen ik thuis kwam, had mijn vriend een heel lief plekje voor me gemaakt op de bank met allerlei knuffelberen, kussens, dekbedden, kaarsjes aan en Netflix aan op de tv. Allemaal zodat ik even kon relaxen na de tentamens.

Hij is zo lief geweest de afgelopen tijd. En ja, ik ben blij. Eindelijk ons eigen plekje!