Slapen en geslapen worden

Marten ligt nog te slapen.

Niet zo vreemd, het was bijna drie uur vannacht.
We hebben op de wasmachine in de keuken gezeten; hij met een bord spaghetti en ik met mijn gitaar.

Ik vind hem zo grappig.
Hij praat altijd over abnormale dingen alsof ze heel normaal zijn.
Gisteravond hebben we op een feestje van een vriendin besproken hoe we op de beste manier de tafels, stoelen en de urn met de as van haar moeder onopvallend mee naar huis kunnen krijgen.

Hmm... nu ik dat zo schrijf slaat het nergens op.

Maar hij begrijpt me wel om wie ik ben. Hij zegt niet voortdurend: 'Wat ben je ook een rare', of 'Jij bent echt gestoord'.
Hij laat me een beetje rondhangen in dat fantasiewereldje van me waar ik zo gehecht aan ben. En af en toe vertelt hij wat een goede juf ik zou zijn en dat ik zo mooi kan zingen.

Dat is lief, en dat is gaaf; om me maar eens uit te drukken.

13 dec 2003 - bewerkt op 21 dec 2003 - meld ongepast verhaal

Dagvlieg, vrouw, 40 jaar

O 25 mrt 2004 Liegen
O 18 mrt 2004 Bezeerd
O 07 mrt 2004 Mooie dag
O 03 feb 2004 in het hoekje van...
O 29 jan 2004 Obstipatie
O 19 jan 2004 maandagavond, o poetisme
O 09 jan 2004 Geen mooie woorden
O 07 jan 2004 Contrast ( 1 )
O 24 dec 2003 De dag voor Oekraine
O 22 dec 2003 de mysterieuze verdwijning van... ( 3 )
O 21 dec 2003 Over ik
O 18 dec 2003 aan Timea ( 1 )
O 18 dec 2003 Was ik maar de ezel!
O 17 dec 2003 over God ( 1 )
O 13 dec 2003 Slapen en geslapen worden

vorige volgende