te veel in de afgelopen periode

In de afgelopen maanden is er heel veel gebeurd. ik zit al 2 maanden thuis in de ziektewet. Ingestort door geschiedenis wat mij nu toch eindelijk heeft ingehaald. Geschiedenis die zo pijnlijk is dat ik mij zo verscheurd voel van binnen dat ik soms geen stap meer kan zetten.

Paniekaanvallen, angst om naar buiten te gaan, angst voor alles, angst voor mijzelf.

Momenteel word ik ben ik in behandeling voor PTSS, Post traumatisch stress stoornis vanwege een misdrijf wat mij 3 jaar geleden is overkomen. daarnaast heb ik ook een matig depressiestoornis. Mogelijk een persoonlijkheidsstoornis overgehouden aan mijn jeugd en van 3 jaar geleden maar dit is nog niet vastgesteld.

op werk klagen ze om alles. ik probeer op te komen dagen wanneer ik moet maar ben niet altijd even stabiel en geef dit ook aan. de laatste keer kreeg ik te horen dat als ik zo onstabiel ben ( ondanks dat ik dus in de ziektewet zit) ik misschien wel niet in dit team meer pas. en dat zodra ik terug kom mijzelf maar moet gaan bewijzen...

Hoe moet ik mezelf gaan bewijzen als ik nu zo aan mezelf moet werken en ga werken en vervolgens zodra ik op werk terug kom mijzelf niet kan zijn? Het voelt alsof er een mes voor me word gehouden en mijn werk mij vraagt er vrijwillig in te wandelen. Het word mij niet gegund om mijzelf te helen. ZO voelt het voor mij.

ik ben in de war, slaap slecht, ben boos, teleurgesteld, verdrietig, bang, te bang, en prikkelbaar. Soms wil ik er gewoon even niet meer zijn.

Het word mij niet gegund

Nu 24 jaar,
nu geef ik mijzelf een kans
probeer ik eraan te werken
en ben ik niet in balans

Ik geef aan wanneer het niet gaat
of dat ik reageer op een manier zonder controle
toch geef ik mezelf een kans
en gaat deze kans zo verloren
Ik mag niet onstabiel zijn
dat word mij niet gegund
Als ik dit namelijk laat zien
word er met mijn werk contract gestunt
gZo ben je hier niet welkomh
gzo pas je niet in ons teamh
maar als ik mijzelf nu geen kans mag geven
zal je mij hier ook niet lang meer zien
Deze kans kost mij misschien mijn baan
een stabiel inkomen raak ik kwijt
maar liever een baan dan wederom mijzelf
deze kans ontnemen, is iets wat ik mijzelf dan verwijt.
Mijzelf of deze baan
een baan waar ik mijzelf niet in herken
IK ben toch ergens ook iets waard?
Misschien dat ik dat nu eindelijk eens erken

28.02.2012 ‡ Licela
04 mrt 2012 - bewerkt op 04 mrt 2012 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Licela
Licela, vrouw, 37 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende