total chaos
Gister avond heb ik flinke ruzie gehad met m'n vriend. Ik had veel pijn en het was een chaos in m'n hoofd. Ik kan sommige dingen niet goed verwerken (de pijn bijvoorbeeld) en doordat ik het dan zelf niet kan, verwacht ik van anderen (vooral mijn vriend is dit meestal) dat zij dat gat aanvullen. Ik weet dat dat niet eerlijk is, en dat besefte ik ook pas na een goed gesprek te hebben gehad met een vriendin op msn. Niemand kan mijn leegte opvullen, vragen beantwoorden en onzekerheden afnemen. Ik moet het zelf accepteren en t 'handelen', anderen kunnen dit niet voor mij doen. Ik pakte John gister op hele lullige dingen. Hij belde me bijvoorbeeld omdat hij bezorgd was hoe het met me ging, maar ondertussen was ie aan het werk (taxi chauffeur). Heel lief van hem dat hij belde, maar ik was boos op hem geworden omdat hij op hing. Hij was nou eenmaal aan het werk en aan het rijden, dus kon ie zich niet volledig concentreren op mij en dus was het beter als ie ophing. Stom van me dat ik daar dan naar kijk op een negatieve manier in plaats van te kijken naar hoe lief het van hem is dat ie me iedere x weer opnieuw terug belt om te kijken hoe het met me gaat.
Ik moet leren om dan niet te ver uit te wijden over waar ik mee zit, want hij kan me op dat moment niet helpen omdat ie niet bij me is. Ik kan hem dan ook eigenlijk niet lastig vallen met dit soort dingen. En als ik dat doe.... prima dat ik het hem vertel, maar ik moet niet verwachten dat hij een oplossing voor me heeft. Dat kan ik van niemand verwachten, alleen van mezelf. Van mezelf verwachten om een manier te vinden om er mee om te gaan en om alles rust te geven, anderen kunnen dit niet voor me doen.
Ik begon toen we net lekker in bed lagen afstandelijk tegen John te doen. Hij merkte natuurlijk dat er iets niet goed zat, en probeerde met me te praten. Hij was zo begripvol, en ik begon hem dingen te verwijten die hij juist zo goed bedoeld had. Voor hem was dit ook erg moeilijk en frustrerend en hij wilde eerst erover nadenken. Hij denkt dan na over of ik gelijk heb en zo niet, waarom ik hem deze dingen verwijt en hoe ik me voel. Ik gaf hem de kans niet om na te denken en ratelde door over dat ik weer thuis ging wonen (woon nu practisch bij hem en zn pa en ma in huis) en dat t niet goed ging tussen ons.
Ik weet dat dit alles boosheid is. Ik ben boos op mezelf en op mijn lichaam dat ik zo beperkt ben ik alle dingen die ik doe...als ik al iets kan doen. Iedereen snapt denk ik wel hoe dit werkt en waarom ik zo reageer, want iedereen kent t wel.... sjacharijnig..over iets in zitten en dit vervolgens op een ander afreageren.
Na veel boze woorden (van mij) kwamen ze dan eindelijk.... de tranen. Ik heb een hele poos in zijn armen liggen huilen. Hij 'aaide' over mn hoofdje en streek door mn haren. Hij vertelde hoeveel ie van me houdt en dat dit ons niet kapot zal krijgen... he's sooooo sweet!! Ik meen het als ik zeg:"Als ik hem niet had.....*zucht*"
Het was inmiddels een uur of twee... en je weet wat ze zeggen als je ruzie hebt gehad in je relatie.... haha
Dat had ik ook even nodig, ook al wist ik dat dat erg vermoeiend voor mijn lichaam is en dat ik de volgende ochtend vroeg op moest om te werken, ik had even affectie en genegenheid nodig. Hij laat me zo goed merken dat ie echt van me houdt en me mooi vindt, dat doet me gewoon goed, vooral op zo'n moment.
Vanochtend werd ik wakker .... met veel pijn en weer die ongeloofelijke vermoeidheid. Mijn knieën hadden die dag en vooral avond daarvoor heel erg pijn gedaan, en toen ik in bad ging (ik mocht later beginnen op mn werk) zag ik dat mn knieën blauw en dik waren. Wat was dit nou weer?? Ik baalde en werd zo bang. Iedere keer als ik weer een nieuwe pijnlijke plek heb of een nieuw iets waar ik last van krijg slide ik meteen weer terug die put in. Ik had nog nooit last gehad van beurse en dikke knieën en dus zei de arts me, dat t geen reuma kon zijn. Maar nu werd t een heel ander verhaal. Het kan dus wél reuma zijn
Gelukkig had ik gister dat goeie gesprek en die ruzie die ik nodig had om alles eruit te gooien, zodat ik nu weer sterker ben voor andere tegenslagen.
Ik kreeg net een smsje van mn lieve vriendinnetje S. Of ik vanavond ook mee ging stappen. Ik ben afgelopen donderdag ook al geweest en ik weet dat wanneer ik vanavond weer ga, ik de komende dagen plat lig, veel pijn heb en heeel veel slaap. John vroeg of t wel verstandig was om te gaan, maar ik zei hem dit:"Wanneer ik vanavond ga stappen, is mijn lichaam de komende dagen zooo uitgeput en pijnlijk, dat ik een aantal dagen veel slaap en dus de dagen heb gevult en ik op die manier sneller door deze week heen kom" Ik weet dat dit niet goed en verstandig is, en de pijn die ik er aan overhou is het niet eens waard om te gaan stappen, maar ik wil nu veel pijn hebben zodat ik veel kan slapen en het sneller de 22e is (dan moet ik terug naar het ziekenhuis voor de uitslag van de onderzoeken en krijg ik waarschijnlijk te horen wat ik heb).
Ik ga nu eventjes lekker mn thee opdrinken en mn nagels bijwerken, en dan lekker optutten en de stad in!
Kusje&heel veel Liefs,
Lot
Ik moet leren om dan niet te ver uit te wijden over waar ik mee zit, want hij kan me op dat moment niet helpen omdat ie niet bij me is. Ik kan hem dan ook eigenlijk niet lastig vallen met dit soort dingen. En als ik dat doe.... prima dat ik het hem vertel, maar ik moet niet verwachten dat hij een oplossing voor me heeft. Dat kan ik van niemand verwachten, alleen van mezelf. Van mezelf verwachten om een manier te vinden om er mee om te gaan en om alles rust te geven, anderen kunnen dit niet voor me doen.
Ik begon toen we net lekker in bed lagen afstandelijk tegen John te doen. Hij merkte natuurlijk dat er iets niet goed zat, en probeerde met me te praten. Hij was zo begripvol, en ik begon hem dingen te verwijten die hij juist zo goed bedoeld had. Voor hem was dit ook erg moeilijk en frustrerend en hij wilde eerst erover nadenken. Hij denkt dan na over of ik gelijk heb en zo niet, waarom ik hem deze dingen verwijt en hoe ik me voel. Ik gaf hem de kans niet om na te denken en ratelde door over dat ik weer thuis ging wonen (woon nu practisch bij hem en zn pa en ma in huis) en dat t niet goed ging tussen ons.
Ik weet dat dit alles boosheid is. Ik ben boos op mezelf en op mijn lichaam dat ik zo beperkt ben ik alle dingen die ik doe...als ik al iets kan doen. Iedereen snapt denk ik wel hoe dit werkt en waarom ik zo reageer, want iedereen kent t wel.... sjacharijnig..over iets in zitten en dit vervolgens op een ander afreageren.
Na veel boze woorden (van mij) kwamen ze dan eindelijk.... de tranen. Ik heb een hele poos in zijn armen liggen huilen. Hij 'aaide' over mn hoofdje en streek door mn haren. Hij vertelde hoeveel ie van me houdt en dat dit ons niet kapot zal krijgen... he's sooooo sweet!! Ik meen het als ik zeg:"Als ik hem niet had.....*zucht*"
Het was inmiddels een uur of twee... en je weet wat ze zeggen als je ruzie hebt gehad in je relatie.... haha
Dat had ik ook even nodig, ook al wist ik dat dat erg vermoeiend voor mijn lichaam is en dat ik de volgende ochtend vroeg op moest om te werken, ik had even affectie en genegenheid nodig. Hij laat me zo goed merken dat ie echt van me houdt en me mooi vindt, dat doet me gewoon goed, vooral op zo'n moment.
Vanochtend werd ik wakker .... met veel pijn en weer die ongeloofelijke vermoeidheid. Mijn knieën hadden die dag en vooral avond daarvoor heel erg pijn gedaan, en toen ik in bad ging (ik mocht later beginnen op mn werk) zag ik dat mn knieën blauw en dik waren. Wat was dit nou weer?? Ik baalde en werd zo bang. Iedere keer als ik weer een nieuwe pijnlijke plek heb of een nieuw iets waar ik last van krijg slide ik meteen weer terug die put in. Ik had nog nooit last gehad van beurse en dikke knieën en dus zei de arts me, dat t geen reuma kon zijn. Maar nu werd t een heel ander verhaal. Het kan dus wél reuma zijn
Gelukkig had ik gister dat goeie gesprek en die ruzie die ik nodig had om alles eruit te gooien, zodat ik nu weer sterker ben voor andere tegenslagen.
Ik kreeg net een smsje van mn lieve vriendinnetje S. Of ik vanavond ook mee ging stappen. Ik ben afgelopen donderdag ook al geweest en ik weet dat wanneer ik vanavond weer ga, ik de komende dagen plat lig, veel pijn heb en heeel veel slaap. John vroeg of t wel verstandig was om te gaan, maar ik zei hem dit:"Wanneer ik vanavond ga stappen, is mijn lichaam de komende dagen zooo uitgeput en pijnlijk, dat ik een aantal dagen veel slaap en dus de dagen heb gevult en ik op die manier sneller door deze week heen kom" Ik weet dat dit niet goed en verstandig is, en de pijn die ik er aan overhou is het niet eens waard om te gaan stappen, maar ik wil nu veel pijn hebben zodat ik veel kan slapen en het sneller de 22e is (dan moet ik terug naar het ziekenhuis voor de uitslag van de onderzoeken en krijg ik waarschijnlijk te horen wat ik heb).
Ik ga nu eventjes lekker mn thee opdrinken en mn nagels bijwerken, en dan lekker optutten en de stad in!
Kusje&heel veel Liefs,
Lot
13 jul 2002
- meld ongepast verhaal
-
AvdM
zaterdag 13 juli 2002 22:45
Lieve Lotje,
Erg goed van je om te zien wat je eigen gebreken zijn! En heel goed dat je het ook toegeeft. Niet de goede manier om zo te leven? Ach....voor je lichaam miskien niet. Maar als jij voelt dat het is wat je meot doen dan moet je dat ook gewoon doen. En achteraf zoiets hebben van, dom of slim, het was het waard en zo wil ik het. Als je dat doet, pleit je jezelf maar lekker vrij van alle negatieve oordelen van andere mensen! Tenzij het je lichaam echt kapot maakt natuurlijk, dr is wel een gens, maar voor nu iig, have fun en doe wat jij wil!
Dikke kus
Ik Hou Van Je
Leetah
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 03 mei 2004 Een ziekte, en nu? ( 2 )
- O 22 feb 2003 het is eruit ( 2 )
- O 14 feb 2003 opgelucht
- O 13 feb 2003 ik zie de pijn in zijn ogen
- O 15 okt 2002 Ons huisje =D ( 4 )
- O 17 sep 2002 mooi zijn... ( 1 )
- O 16 sep 2002 it's HER again *kill*kill* ( 1 )
- O 04 sep 2002 *pffffffff* ( 6 )
- O 03 sep 2002 k begin mezelf te worden ( 2 )
- O 23 aug 2002 klaagzang ;) ( 1 )
- O 22 aug 2002 I wanna be the best:( ( 1 )
- O 16 aug 2002 Uitslag onderzoeken ( 1 )
- O 10 aug 2002 voel me EINDELIJK weer s écht goed!! *jippie* ( 1 )
- O 09 aug 2002 With You Around
- O 07 aug 2002 gewoon fftjes stand van zaken ;) ( 3 )