Twee stappen

Op dit soort momenten weet ik het weer zeker. Met mij zal het niet goed komen. Want hoe hard ik ook vecht: met elke stap die ik zet, ga ik er weer twee achteruit. En nu stik ik haast bijna, ik sta tegen de muur aangedrukt en wordt steeds harder terug geduwd. Maar wanneer ziet men in, dat ik niet verder gedrukt kan worden? Bevrijd mij, voor het te laat is.
Laat mij ademen, voor ik stik. Ik ben al te ver afgezwakt om me nog te kunnen verzetten,

en nee ik wil nog niet dood, maar ik stik nu. Ik stik langzaam, steeds pijnlijker.

Red mij, voor het te laat is..
08 mei 2005 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Boekje
Boekje, vrouw, 35 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende