Uitgeput

Na twee dagen 'alleen' geweest te zijn is de verplichting thuis deze avond meer dan zwaar. Twee uitnodigingen heb ik gehad om weg te kunnen, maar het mag niet. Thuis zijn en sociaal zijn, dat is wat ik moet.

Om 2 uur ging ik 'even' liggen. Mocht tot half drie van mezelf want dan zou pap thuiskomen, maar ik zette toch mn wekker uit. Paar keer wakker geweest maar me gewoon weer omgedraaid. Stil blijven liggen en niets gedaan voor het gezin. Om 10 voor 5 ogen geopend en besloten dat ik weer op deze wereld ben omdat ik dan pap dag kon zeggen. Barstende koppijn, al dagen. Eigenlijk weken en ik word er gestoord van. Het belemmerd me in zo veel. Zo moe, koppijn, pijntjes die niet bij me horen. Gewoon grr en bah...

Nu moet ik beneden komen, met laatste dingetjes helpen en dan te vrolijk in de tuin zitten als gezin en met de vrienden van mn broer. Wat een feest, wat een feest. I don't like... Wil niet spelen, wil niet 'het zusje' zijn en ik wil niet bbq-en met veel mensen. Geef mij maar fruitsalade en een paar broodjes en dan vind ik het goed... Maar nee dat wordt niet getollereerd, zo fijn. Zo heerlijk.

Weetje... ik ga weer eens mijn best doen, maar voel me nu al teruggetrokken in mn schulp. Fijnheid.
26 jun 2010 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Past&Today
Past&Today, vrouw, 33 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende