Uitgesteld

Ja hoor, komen we vanmiddag terug van centerparcs, worden we gebeld: de bronchoscopie wordt een dag uitgesteld. Tja, er is iemand met ernstige spoed, dus erg vinden mogen we t niet, want t is erger voor diegene die ernstige spoed heeft, maar toch.. Nog een dag wachten en dan denk ik nog langer wachten op de uitslag.. diepe zucht, baalgevoel. Vooral voor pap ist lullig, want hij is op van de zenuwen.

Vandaag voor de deur even met de buurvrouw gekletst, mn ouders waren alweer naar binnen gegaan, maar ik bleef nog even staan. Haar zoontje van net 1 jaar oud, zo'n droppie, mocht ik even vasthouden (het mocht van hemzelf, wat niet gebruikelijk is want hij zit in zijn ik-wil-alleen-mama fase). Dan zat hij weer een tijdje in mijn armen, dan wilde hij weer naar mama, dan weer naar mij. Heel lief haha. En net toen hij weer bij zijn moeder was, moest hij poepen in zn luier. Geweldig grappig. Dat hoofdje werd helemaal rood van de inspanning, haha.
Maargoed, de buurvrouw haar moeder heeft keelkanker en zij heeft t dus behoorlijk zwaar. Ze vertelde dat t nu wel wat beter gaat etc. Gelukkig.. maar ik zei dat t heftig was en zwaar voor haar. Toen zei ze dat t voor ons ook nog wel zwaar zou gaan worden. En dat haar deur altijd voor me openstaat als er iets is, als ik even mn ei kwijt wil etc. Dat vond ik echt heel lief. Het is eigenlijk de eerste keer dat ik werkelijk alleen stond te praten met haar, normaal sta ik bij mn ouders zeg maar..

Sinds mam heeft gezegd dat ik wat socialer moet gaan worden (sinds mijn ziekte ben ik ontzettend teruggetrokken), gaat t wel beter. We hebben t er goed over gehad en ik heb gevraagd wat ik moest doen. Ik ben de laatste tijd zekerder van mezelf aan het worden en dat is fijn. Nu hopen dat dat zich verder ontwikkelt en dat die zekerheid blijft. Morgen ga ik voor het eerst naar de kapper en ik hoop dat ze er iets moois van maakt, iets nieuws. Want mijn tante vind mijn haar altijd al mooi zoals t is en durft geen gekke dingen te doen met mijn haar. Maar ik wil ook eens een spontane actie, iets geld doen. Ik hoop dat ik er geen spijt van krijg, ik hoop dat ik mezelf morgen kan bewonderen in de spiegel en nog een steentje op mijn beginnende muur van zelfvertrouwen kan leggen.
02 aug 2010 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Damn
Damn, vrouw, 31 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende