Er is weer erg veel gebeurd de laatste tijd.
Ik ben onderhand weer samen met mijn(ex)vriend en we wonen weer samen.
Zoals gewoonlijk liep het in het begin niet zo lekker, maar het gaat nu al weer een tijdje goed.
We weten weer wat we aan elkaar hebben en dat is ook te merken in de relatie.
Wel zijn er nog onenigheden en spelen er nog wel wat dingen, maar op het moment hebben die niet langer de overhand.
Je zou me voor gek kunnen verklaren dat ik toch weer terug ben gegaan, maja ik hou noueenmaal superveel van hem.
Ik heb nooit eerder zulke sterke gevoelens gehad voor iemand.
Afijn het gaat nu erg goed en het balans lijkt terug te komen in onze relatie.
Ik probeer sommige dingen te laten voor wat het is en wanneer we het desbetreffende station bereiken verder te kijken.
Het heeft voor m'n gevoel geen nut om nu dingen te gaan bespreken die onze relatie alleen maar weer uit balans kan brengen zonder dat het echt nodig is.
Wat betreft ze familied waardoor ik me gekwetst en boos voel.. ik hou me gewoon de grootste.
Ik heb haar er niet op aangesproken en ook niet laten merken dat het zoveel met me gedaan heeft.
Binnenkort zal ik haar toch onder ogen moeten komen aangezien ze gaat bevallen.
En ik hoor bij me vriend dus als hij word uitgenodigd hoor ik daar ook bij
Dus ik doe gewoon alsof me neus bloedt en als er wel wat is zal ik dat wel horen dan.
Ik heb me iedergeval het grootste gehouden en gedragen, als er dan iemand is die fout zit is zij dat
Voor nu probeer ik dingen wat lichter op te pikken en het me minder proberen te aangrijpen.
Voor nu gaat het redelijk, er zit nog wel wat frustratie maar ik probeer het niet aan te denken.
Zo kom ik al een heel eind.