Praten?
Ongeveer anderhalve maand gaat het een stuk beter met mij en me relatie.
En ik voel me dan ook een stukje gelukkiger, de balans lijkt eindelijk een beetje terug te zijn.
Op dit moment loopt ie ook gekke bekken naar me te trekken en raar te doen, hij is weer lekker de oude zichzelf!
Maar wel merk ik dat ik alles wat er gebeurt is niet heb verwerkt en er nog veel pijn en verdriet aan heb.
Als ik foto's zie van de momenten dat het allemaal zo slecht liep, maar ook van de tijden ervoor dat het juist super ging, als ik terug denk aan de periode die voorbij lijkt te zijn.. Ik bedoel het is nog maar anderhalve maand geleden.
Elke keer als hij schreeuwt bij een heftig potje gamen, het stoten van ze teen of koken wat misgaat..
De angst schiet in me lichaam en totaal op me hoede. Ik ben eigenlijk onbewust een beetje bang denk ik.
De dingen die ik heb meegemaakt hebben me enigzins wel getekend ben ik van overtuigd.
Zit er dan ook over na te denken om naar een therapeut te gaan of psycholoog, iemand die me verhaal wil aanhoren.
Die me misschien kan helpen alles te verwerken, zodat de emotie erbij minder word.
Ik praat er namelijk met niemand over, maar als ik alleen thuis ben en naar foto's kijk begin ik soms spontaan te huilen.
En als het er over gaat krijg ik ook een brok in me keel en trek ik het niet..
Tequilla, vrouw, 31 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende