vandaag
Zucht. Vandaag begint het "normale" leven weer na bijna anderhalve maand vakantie. Dit laatste halfjaar heb ik nauwelijks college, dus ik bedacht in de afgelopen weken dat ik het vakantiegevoel nog wel kon doorzetten. Want ja, drie dagen in de week met twee tot drie uur college op een dag is eigenlijk niks. Daarbij werk ik op dit moment heel weinig, vanwege het laagseizoen. Dus ja, wat houdt me tegen om nog een beetje van het leven te genieten tijdens het studeren?
Nou, ik wist niet wat me gisteren overkwam. Terwijl ik de afgelopen weken zo min mogelijk heb gepland en zo veel mogelijk heb gedaan waar ik zin in had, lag ik gisteren in bed en maakte mijn hoofd overuren. Want: ik heb vandaag maar één college: ik zou daarvoor dit, dit en dit kunnen doen en na dat college dit en dit kunnen doen, dan kan ik 's avonds dit... en dinsdag kan ik na mijn werk dit, dit en dit... en dan heb ik in de avond misschien tijd om dit...
Uhmm... nee. Ik was echter niet meer te stoppen en het lukte me nauwelijks om te bedaren of in ieder geval: niet in paniek te raken. Het voelde alsof vandaag het echte leven weer zou beginnen en dat ik pas over een halfjaar weer vrije tijd zou hebben en dat gevoel jaagde me angst aan. Ditzelfde gevoel zorgt er ook altijd voor dat ik na twee dagen school het gevoel heb geen vakantie te hebben gehad. En mijn eerste reactie om die angst tegen te gaan is het winnen van controle en dat doe ik door: plannen. Mijn vriend kon me gelukkig wel weer rustig krijgen, maar dit is dus wel iets waar ik echt aan moet werken. Want zoals ik met mezelf had afgesproken aan het begin van 2018: meer rust, meer in het hier en nu leven en vooral: niet meer zo perfectionistisch doen met betrekking tot mijn studie. En ook: meer quality time met zowel mezelf als met mijn vriend en familie.
I can do it!
Nou, ik wist niet wat me gisteren overkwam. Terwijl ik de afgelopen weken zo min mogelijk heb gepland en zo veel mogelijk heb gedaan waar ik zin in had, lag ik gisteren in bed en maakte mijn hoofd overuren. Want: ik heb vandaag maar één college: ik zou daarvoor dit, dit en dit kunnen doen en na dat college dit en dit kunnen doen, dan kan ik 's avonds dit... en dinsdag kan ik na mijn werk dit, dit en dit... en dan heb ik in de avond misschien tijd om dit...
Uhmm... nee. Ik was echter niet meer te stoppen en het lukte me nauwelijks om te bedaren of in ieder geval: niet in paniek te raken. Het voelde alsof vandaag het echte leven weer zou beginnen en dat ik pas over een halfjaar weer vrije tijd zou hebben en dat gevoel jaagde me angst aan. Ditzelfde gevoel zorgt er ook altijd voor dat ik na twee dagen school het gevoel heb geen vakantie te hebben gehad. En mijn eerste reactie om die angst tegen te gaan is het winnen van controle en dat doe ik door: plannen. Mijn vriend kon me gelukkig wel weer rustig krijgen, maar dit is dus wel iets waar ik echt aan moet werken. Want zoals ik met mezelf had afgesproken aan het begin van 2018: meer rust, meer in het hier en nu leven en vooral: niet meer zo perfectionistisch doen met betrekking tot mijn studie. En ook: meer quality time met zowel mezelf als met mijn vriend en familie.
I can do it!
29 jan 2018
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 07 mrt 2019 hoe het nu gaat
- O 25 jan 2019 spannend
- O 16 jan 2019 update
- O 25 dec 2018 inschrijven master
- O 13 dec 2018 innerlijke struggles
- O 05 dec 2018 vannacht ( 3 )
- O 02 dec 2018 financiën
- O 09 sep 2018 niet gefinished ( 2 )
- O 07 sep 2018 oeps ( 1 )
- O 27 aug 2018 onsamenhangende update
- O 03 aug 2018 leuke week
- O 27 jul 2018 foto-update 2018** ( 3 )
- O 19 jul 2018 licht aan het einde van de tunnel
- O 07 jun 2018 bijna klaar ( 1 )
- O 17 apr 2018 studie struggles ( 1 )