Normaal ben ik helemaal niet zo van de voornemens voor het nieuwe jaar, want je kunt toch altijd voornemens bedenken? Waarom zou de start van een nieuw jaar een nieuw tijdperk inluiden waarin jij je voornemens eerder kunt behalen? Ik ben ook van mening dat werken aan voornemens met ups en downs gaat. Bijvoorbeeld: stoppen met roken. Als jij op 3 januari toch weer een sigaret aansteekt, dan vind ik niet dat je meteen hebt gefaald, want voornemens zijn toch voor het hele jaar? Dus als jij aan het eind van 2018 gestopt bent met roken, dan is het je toch gelukt?
Toch: ik was gisteren aan het denken en zoals altijd aan het einde van het jaar: dan word ik ietwat sentimenteel. Waar stond ik vorig jaar, wat heb ik bereikt in het afgelopen jaar, wat staat me te wachten in 2018, zou ik volgend jaar op 31 december nog steeds dit... en nog steeds dat... hebben? En vooral: wat gaan de jaren snel en elke keer bedenk ik me dat ik meer moet gaan leven: meer in het hier en nu moet zijn, meer tijd moet besteden bij de mensen van wie ik hou, minder zorgen maken om mijn studie en vooral meer naar mezelf luisteren. Daarom heb ik toch voornemens gemaakt voor 2018 waar ik aan wil werken.
Mijn voornemens voor 2018:Minder op telefoon zitten - hier ben ik veel mee bezig geweest in 2017. Als ik op mijn trein/bus sta te wachten of niemand zegt iets in de kantine, dan pak ik niet meteen mijn mobiel erbij, maar dan kijk ik om me heen. Zie ik mijn omgeving meer en daardoor beïnvloedt mijn telefoon niet mijn hele leven meer. Af en toe reageer ik pas uren later op een appje en ik vind dat helemaal prima. Ik merk ook dat mijn vriend en ik onze mobiel steeds minder belangrijk vinden. Ik wil niet, zoals menig mens, zo erg verdiept zijn in mijn mobiel dat ik de kleine en mooie dingen van het dagelijks leven niet meer mee krijg en ik wil
zeker niet dat mijn leven erdoor beïnvloed wordt. Hier wil ik ook aan werken in 2018.
Mijn ouders vaker zien - het is misschien op meer dan twee handen te tellen hoe vaak ik mijn ouders heb gezien in het afgelopen jaar, terwijl ze helemaal niet zo ver weg wonen. Ik zag ze af en toe een maand niet omdat ik te druk was met studie/werk. Dit vind ik jammer en ik heb meerdere keren gedacht dat ik heel graag naar mijn ouders wilde, maar ik vond altijd dat studeren belangrijker was. Dat is het niet, want ik weet toch wel dat ik mijn studie ga halen en ik voel me meestal zoveel beter als ik even bij mijn ouders ben geweest. Dus: in 2018 meer tijd vrijmaken om mijn ouders te zien (inclusief broertjes).
Meer experimenteren met eten - met betrekking tot (warm) eten (aardappels, groente, vlees, saus, kaas). Ik lust heel erg weinig en ik durf ook bijna niks te proberen. Het is zo vervelend wanneer ik op stap ga met mensen en het enige wat ik lust in een restaurant is het toetje, friet en heel misschien iets anders wat op de kaart staat. Maar: ik ben erachter gekomen dat het niet per se een kwestie is van
niet lusten, maar meer van: niet durven te proberen. Ik probeerde gisteren een pizza te eten en ik vond het niet vies, ook niet lekker, maar ik wilde niet verder eten, omdat ik nooit een pizza had gegeten en ik het idee zelf vies vond. Op dit moment ligt er rucola en aardappelschijfjes (zonder kruiden) in de koelkast die ik wil gaan proberen: kleine stapjes.
Mijn bachelor diploma halen - nog een halfjaar en dan heb ik als het goed is mijn bachelor diploma. Dit gaat me wel lukken, maar het is extra leuk om te bedenken dat ik over een jaar een diploma op zak heb. Ik ben ook goed op weg om cum laude te slagen (7,5 gemiddeld). Daarna: verder met een Master-jaar, maar daar wil ik nu nog niet over denken.
Meer in het hier en nu leven, i.p.v. in het verleden of in de toekomst (mindfulness) - dus ook minder plannen en gewoon doen waar ik op ieder moment zin in heb. Ik hoef niet mijn hele leven in te plannen. Dit betekent ook dat ik meer naar mezelf moet gaan luisteren en dus zeker meer ik-time moet gaan nemen. Af en toe een dagje niks plannen (geen studie/werk, geen huishoudelijke taken) en lekker doen waar ik op dat moment zin in heb: wafels maken, films kijken, 3x per dag in bad gaan. Een paar maanden geleden zat ik tegen een burn-out aan en dat wil ik niet meemaken op mijn leeftijd. Sinds een paar maanden gaat het de goede kant op en ik wil hier ook aan werken in 2018.
Meer films en series kijken - simpel. Ik hou van films kijken en vooral als ik daar helemaal in meegesleept word. Mijn IMDb watchlist staat op een totaal van 154 en mijn Netflix lijst bevat ook nog zo'n 30 films. Daarbij heb ik ook een bestandje met nog zo'n 20 series die ik wil kijken. Ik maak hier gewoon geen tijd voor, terwijl ik ervan hou om (net gedoucht) met een dekentje en thee 1,5 uur (film) of 45 minuten (serie) in iemand anders leven te kruipen en de drama van een ander te kunnen ervaren. I
it!
Meer aandacht voor mijn relatie - doordat ik het zo druk heb gehad in het afgelopen jaar met zowel studie, werk als huishoudelijke klusjes, heb ik het idee dat ik mijn vriend in sommige weken erg heb verwaarloosd. Mensen zeggen dat studie dan wel belangrijker is, maar ik vind dat mijn vriend vele malen belangrijker is. Eerder heb ik al opgeschreven dat ik mijn studie niet meer op de eerste plaats laat komen, hier ben ik al mee aan het werk en dit wil ik zeker voortzetten in 2018. Ik vind het geweldig om met mijn vriend series te kijken, te lachen om discussies die gaande zijn op internet, de nieuwste video's op zijn YouTube account te bekijken, samen in slaap te vallen op de bank, samen Minecraft te spelen, samen dit..., samen dat..., gewoon zoveel meer samen doen. Ik haal daar ontzettend veel energie uit en dit helpt me ook weer om efficiënter te studeren. Win-win situatie. En daarbij: het is echt een lieverd en hij verdient alle aandacht die hij maar kan krijgen!