wc
Op een dag...
Het lijkt als een sprookje te beginnen, maar het is geen sprookje, want het loopt niet goed af. Ik weet dat niet alle sprookjes altijd goed aflopen, maar toch. Het is een soort kinderbeeld dat je leven een sprookje is en dat het ook goed af zal lopen.
Op een dag kwam mijn gymlerares en tevens mijn mentor naar me toe in een gymles om te vragen hoe het was geweest op de voorlichtingsmiddag van het VU medisch centrum voor genderjongeren, waarvoor ik een halve dag vrij van school kreeg. Ik vertelde haar wat er was verteld om maar tijd te rekken voor het gymmen, waar ik nog steeds echt een hekel aan heb. 'Ik had gehoord dat jij naar de jongenswc gaat', zei ze opeens. Ik keek haar vragend aan alsof ik wilde zeggen: 'Ja, dus?!' Nou, dus ze vond het geen goed idee. Ik moest terug naar de meidenwc, want dat is de plek waar ik nog thuishoorde. 'Waarom dan? Heeft iemand er last van?' vroeg ik haar. Ze schudde haar hoofd. ' Nee, maar er komen allemaal roddels dat jij naar de herentoiletten gaat en dat willen we toch voorkomen of niet dan?' Of ik nu naar de meiden- of de jongeswc ga, ik krijg er sowieso reacties en roddels over, dacht ik bij mezelf, maar ik was te slap dat te zeggen. Nu durf ik niet meer naar de wc op school.
Milan, man, 27 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende