Ze snapt het werkelijk niet
'(naam) ik heb je net een mailtje gestuurd' hoor ik van beneden.
Meestal is het een foto of een flauwe grap, dit keer is het een mailtje dat begint met een verwijtende zin dat ik nog nooit heb laten weten wat ik nu wil nu mijn fysiotherapeute aangeeft niet veel meer met me te kunnen maar me wijst op andere vormen van therapie. Ik heb iets nodig wat mijn mentale en fysieke deel aan elkaar koppelt.
Na de eerste zin stromen de tranen verder die al opgerakeld waren door het verloop van deze dag waarop ik me redelijk alleen en onzichtbaar voelde (en wilde zijn) naar mate de dag verliep.
Door de tranen heen lees ik verder. Ze heeft voor me gezocht en iets gevonden. Ik lees wat er staat en mijn tranen stoppen wat meer. Het klinkt als de richting waarin ik zelf ook op zoek was. Ook staat er bij dat het door de meeste verzekeringen vergoed wordt en hoe stom het ook klinkt, ergens wordt dat wel belangrijk. De haptotherapie kost vijfenzeventig euro per keer, vijfenzeventig ja en ik moet zeggen.. als student die één dag in de week werkt is dat best wel een hap. Leuk dat ik meer nodig heb (om zelf verder te kunnen maar ook om mijn studie te halen) maar het moet wel haalbaar blijven..
Ik lees verder en opeens krijg ik een klap in mn gezicht..
de therapie, de website, de enige praktijk in deze stad..
Het is een man.
Wat dénkt ze verdomme?!
Ik weet nog niet hoe ik hier op ga reageren. Alleen met mijn ouders thuis en zo labiel als de pest. Dit zou een zeer oneerlijke strijd zijn als er nu een gesprek gevoerd gaat worden en met een beetje geluk gaat het daar wel op uit draaien.
Meestal is het een foto of een flauwe grap, dit keer is het een mailtje dat begint met een verwijtende zin dat ik nog nooit heb laten weten wat ik nu wil nu mijn fysiotherapeute aangeeft niet veel meer met me te kunnen maar me wijst op andere vormen van therapie. Ik heb iets nodig wat mijn mentale en fysieke deel aan elkaar koppelt.
Na de eerste zin stromen de tranen verder die al opgerakeld waren door het verloop van deze dag waarop ik me redelijk alleen en onzichtbaar voelde (en wilde zijn) naar mate de dag verliep.
Door de tranen heen lees ik verder. Ze heeft voor me gezocht en iets gevonden. Ik lees wat er staat en mijn tranen stoppen wat meer. Het klinkt als de richting waarin ik zelf ook op zoek was. Ook staat er bij dat het door de meeste verzekeringen vergoed wordt en hoe stom het ook klinkt, ergens wordt dat wel belangrijk. De haptotherapie kost vijfenzeventig euro per keer, vijfenzeventig ja en ik moet zeggen.. als student die één dag in de week werkt is dat best wel een hap. Leuk dat ik meer nodig heb (om zelf verder te kunnen maar ook om mijn studie te halen) maar het moet wel haalbaar blijven..
Ik lees verder en opeens krijg ik een klap in mn gezicht..
de therapie, de website, de enige praktijk in deze stad..
Het is een man.
Wat dénkt ze verdomme?!
Ik weet nog niet hoe ik hier op ga reageren. Alleen met mijn ouders thuis en zo labiel als de pest. Dit zou een zeer oneerlijke strijd zijn als er nu een gesprek gevoerd gaat worden en met een beetje geluk gaat het daar wel op uit draaien.
07 sep 2012
- meld ongepast verhaal
-
Luunaa (opgeheven op 23-1-2015)
vrijdag 07 september 2012 20:03
Jouw ouders hebben gewoon echt een plaat voor hun kop he?? Arm kind als je niet eens bij je ouders op begrip en steun kunt rekenen.
Veel sterkte
-
kruidje
vrijdag 07 september 2012 20:35
Nee, niet op reageren nu. Als ze erom vraagt, dan kun je altijd nog zeggen dat je erover nadenken moet. Want daar heb je sowieso het recht toe natuurlijk. Ik hoop toch wel dat ze dat kan respecteren. En dan vervolgens gewoon zelf verder kijken. Liefs!
-
Gewoon ik
vrijdag 07 september 2012 21:39
Dit lijkt me goed bedoeld van haar?
-
*M*
vrijdag 07 september 2012 21:39
Wat Kruidje zegt.
En later googelen op die praktijk in de hoop dat er ook vrouwen werken. -
kruidje
vrijdag 07 september 2012 21:45
Pb trouwens.
-
Past&Today
vrijdag 07 september 2012 22:11
Het is in ieder geval een stap dichterbij wat er nodig is. Ik kan het zo lastig met ze overleggen, mijn zwakte omdat dat me nooit geleerd is en ik het zwijgen aangeleerd heb. Maar ja, het is een actie die verkeerd bij me aan kwam door de situatie, maar nadenkend weet ik dat ik minder hard moet zijn; dit is haar manier.
-
msmiller
zaterdag 08 september 2012 10:54
Pb!
-
Quinoa
zaterdag 08 september 2012 13:10
en wat als hij homo is?
-
Past&Today
zaterdag 08 september 2012 13:19
Dan nog is hij een man met een geslachtsdeel en bewegingen die ik liever niet wil hebben/aan me moet zitten. (geen idee hoever hierin het fysieke contact is met de client en therapeut, maar zolang ik het risico niet hoef op te zoeken, doe ik het neit)
-
Gewoon ik
zaterdag 08 september 2012 15:06
Ligt eraan wat voor therapie het is?
'Normale' psychologen raken je niet aan. -
Quinoa
zaterdag 08 september 2012 19:51
Ik zei dat vooral omdat mijn laatste psycholoog homo was en dat vond ik eigenlijk ideaal... objectiever kan je het dan niet bekijken/behandelen
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 24 jul 2017 Het leven dat ik leef. ( 8 )
- O 11 jun 2015 Uitgegroeid tot een bloeiende bloem ( 3 )
- O 11 jun 2015 Auw.. een nare droom 18+ ( 5 )
- O 18 jun 2014 Verdomme, donder op! ( 6 )
- O 18 apr 2014 Mijn boek ( 2 )
- O 18 apr 2014 Doorbraak en inzicht ( 2 )
- O 16 okt 2013 Idioot ( 5 )
- O 14 aug 2013 Wat ben ik het goed aan het doen ( 3 )
- O 11 jul 2013 EMDR (laatste situatie) sessie.. 8 ( 4 )
- O 15 jun 2013 Storen tijdens focus ( 2 )
- O 05 jun 2013 Heftig boos ( 1 )
- O 29 mei 2013 Boos, verdrietig, groot en klein tegelijk ( 4 )
- O 28 mei 2013 Chaos in mijn hoofd. ( 2 )
- O 12 mei 2013 Ik vind het nog erg ook... ( 5 )
- O 12 mei 2013 Hij zit me dwars ( 3 )