Zo

Vandaag heb ik mama gezegd dat ik woensdag toch aan de kinderarts een verwijzing voor de psycholoog ga vragen, omdat ik mijn verhaal kwijt wil. Mam snapte t niet goed, dat zag ik aan haar gezicht, maar ze sprak me verder niet tegen. Misschien kan de kinderarts dat wel niet meer doen omdat dit waarschijnlijk de laatste keer is dat ik bij haar zit. Woensdag bespreken we de overgang naar de specialist. Dat zou eigenlijk al veel eerder gebeuren maar ze wilde wachten tot mn examens voorbij waren.

Zo'n behoefte heb ik er ook niet aan, het is meer dat ik op sommige momenten gewoon wel die behoefte voel. Ik ben niet iemand die snel en makkelijk over zichzelf praat. Vaak hoor ik anderen aan en dat vind ik prima. Nu is t alleen zo dat ik wel iemand heb waartegen ik mijn gehele verhaal kan doen, zonder dat ik me zorgen hoef te maken over of het wel interessant genoeg is of niet. Ik merk gewoon soms dat ik me ook niet kan focussen op iemand anders, dat ik t vaak gewoon echt niet interessant vind. Zo iemand ben ik naar mijn beleving nooit geweest en zo wil ik ook niet worden. Vandaar dat ik denk dat t goed is om mijn verhaal kwijt te kunnen aan een objectief persoon. Psycholoog is zo'n beladen woord, ik noem t vanaf nu Objectief Persoon. Misschien ruimt t wat op in mijn denken.

Ik ben met een heleboel dingen bezig, behalve de examens. Weer kruipt t gevoel van eenzaamheid omhoog, waarschijnlijk heb ik te lang niets leuks gedaan, dan heb ik dat wel vaker geloof ik. Alles gaat weer een beetje langs me heen. Zodra ik zomervakantie heb (donderdag!!) ga ik maar eens goed uitslapen en uitrusten want ik vermoed dat ik meer gespannen ben dan ik denk. Anders ben ik niet constant zo moe, want zodra ik merk dat alles een beetje langs me heen begint te gaan, weet ik dat ik moe ben. In slaap vallen lukt ook niet erg goed. Komt zodra het vakantie is, denk ik wel weer goed. "Al onze emotionele bagage dragen we mee in onze spieren." Mijn schouders doen ontzettend pijn, nu heb ik daar al sneller last van, maar het duidt er wel weer op dat ik inderdaad meer spanning heb dan ik denk. Het zit niet in mijn hoofd maar in mijn lichaam. Daarom was dansen ook zo'n heerlijke uitlaatklep. En toneel is dat ook. Aankomend jaar ga ik even kijken of er leuke dans/toneel"verenigingen" zijn rond mijn studentenbestaan. Gaan we t weer oppakken, hopelijk mezelf weer in t gareel krijgen. Komt goed.

Wil in de zomervakantie ook op mijn nichtjes passen. Een avondje hun ouders de deur uit schoppen en dan heerlijk met ze koken en leuke dingen doen en dan blijf ik slapen en gaan we natuurlijk met zn drietjes op 1 kamer! Ja, heb er zin in! Deze zomervakantie laat ik een beetje over me heen komen, ik zie wel wat hij brengt. Wat ik wel weet is dat ik zoveel mogelijk ga proberen te genieten en hopelijk ook erg veel leuke dingen te doen!

Zonnetje, geniet je mee deze zomer? Maar alsjeblieft niet al te warm, niet warmer dan vandaag? Ik weet t, altijd wat te zeuren Het is gewoon dat ik wel bruin wil worden omdat wit mij niet staat (wauw, mooie uitspraak) maar geen zin heb in die benauwende hitte. En hopelijk ben je ook in schotland tegelijk met mij! Love you.:'

Oke, slapen. Morgen wiskunde examen, yeey! ...