04-06-11

De laatste tijd is alles zo druk en vol ingepland dat ik vorige week het gevoel had dat ik op een aantal punten de plank mis zou gaan slaan. En dat besef kwam eigenlijk sneller dan ik had gedacht, afgelopen donderdag al. Ik had voor de vrijdag een dubbele afspraak ingepland en dus moest ik er eentje afzeggen. Aangezien één van de twee afspraken de verjaardag van m'n stiefpa betrof (en ook al kan ik het niet goed met hem vinden/is onze relatie al jaren een discussiërende chaos), kon ik toch niet anders als de andere afspraak afzeggen. Het moment dat ik echt even wakker geschud werd. Zo gaat het niet langer..

Ik zit zo diep in m'n studie en de mogelijkheden in m'n baan, dat ik de afgelopen maanden aan niks anders meer heb gezeten/gewerkt dan die twee dingen. Mijn sociale leven was toch al op de schop gegaan sinds m'n ex en ik uit elkaar zijn, maar de afgelopen tijd heb ik mezelf toch wel heel erg opgesloten. En eigenlijk heb ik geen idee waarom ik het doe. Ik hoef van mijzelf niet zo nodig een hbo diploma (ook al weet ik dat het verstandig is als ik het wel haal) en ik hoef ook niet zo nodig m'n goed betaalde baan te behouden (ook al weet ik dat ze me kostte wat het hen kost willen behouden). En, misschien weet ik wel waarom ik het al anderhalf jaar zo doe..

Ik merk nu dat ik eigenlijk gewoon maar één ding mis in mijn leven. En dat is liefde. Ik ken geen liefde van een echte vader. Ik ken geen liefde van goeie vrienden dan wel vriendinnen. Ik heb het jarenlang zonder liefde van mijn bloedeigen moeder moeten doen en de enige liefde die ik ooit in mijn leven dacht te kennen, boorde mij met haar ouders zo ver de grond in dat ik mijzelf inmiddels van kant had gemaakt als ik niet vrij snel daarna geen sociaal-emotionele hulp had gekregen. Ik mis liefde en daarom sluit ik mij zoals ik altijd al deed, af.

Mn hoofd blijft maar aandacht aan je schenken.
En geloof me, ik probeer het echt..
Ik probeer het echt om niet meer aan je te denken.

Maar met elke dag die nu zonder jou verstrijkt.
Ga ik nu steeds meer en meer denken..
'Wat is dit toch zonde van onze tijd..'

Ik heb je lief, mijn hele leven.
En tis echt veel meer dan houden van.
Het is alsof ik zonder jou niet leven kan..

~~Je hebt geen idee hoezeer ik mijn leven verbeterd hebt, zoals beloofd..~~

04 jun 2011 - bewerkt op 04 jun 2011 - meld ongepast verhaal

Vicente, man, 34 jaar

Olive zaterdag 04 juni 2011 21:24
Misschien bestaat echte, blijvende liefde niet.
Ik betwijfel het soms.

Maar NY, btw, voor je afstuderen?
Dat zou toch wel een enorm lichtpuntje in alles zijn, of niet dan?

Take care
Vicente zaterdag 04 juni 2011 21:29
Ja het is een geweldige kans als het zou lukken, maar het is en blijft weglopen voor de situatie hier in Nederland..

Thnx.
Olive zaterdag 04 juni 2011 23:03
Dan niet weglopen voor de situatie is zoals je 'm wilt hebben?
Of tot de situatie is zoals je 'm ongeveer wil hebben, zodat je ermee verder kan? Zodat het niet weglopen is?
Vicente zondag 05 juni 2011 00:40
Ik denk dat de situatie hier nooit zal verbeteren. Of nja, misschien als ik hier weg ben wel. I don't know..
No-One. maandag 06 juni 2011 13:01

O 11 jun 2011 11-06-11 ( 1 )
O 10 jun 2011 10-06-11
O 04 jun 2011 04-06-11 ( 5 )
O 26 mei 2011 25-05-11
O 04 mei 2011 04-05-11 [Dodenherdenkingsdag]
O 04 apr 2011 04-04-11
O 03 apr 2011 03-04-11 ( 2 )
O 24 mrt 2011 24-03-11 [Het antwoord op gisteren] ( 1 )
O 23 mrt 2011 23-03-11 [Beperkte kring]
O 17 mrt 2011 17-03-11 [Mijn revolutie is begonnen] ( 2 )
O 15 mrt 2011 15-03-11 [Geen goed voorbeeld] ( 4 )
O 21 feb 2011 21-02-11 [r.i.p.] ( 5 )
O 12 jul 2010 12-07-10 [De dag na de wk finale] ( 2 )
O 15 mrt 2010 15-03-10 ( 3 )

vorige volgende