10 jarig md-jubileum
Wow, ik ben precies een dag te laat ontdek ik net, maar gister was de dag dat ik mijn 10-jarig jubileum op Md zou kunnen vieren. Hoe kan ik dat vergeten ;-)
10 jaar, dat is echt lang. Toen was ik net 15, nu net 25, een wereld van verschil. Toen bezig met puberproblemen, nu met grote mensen dingen (of niet). Toen schrijven om echt van me af te schrijven en waren veel verhalen het niet eens waard om openbaar of LL geplaatst te worden, nu schrijf ik om het schrijven, om niet te vergeten. De leuke en de minder leuke dingen. Mocht ik het nog 10 jaar volhouden (shit he, dan ben ik 35) kan ik al mijn schrijfsels teruglezen en erom lachen. Jeetje, waar maakte ik me toen druk om en wat kon ik goed van kleine dingen grote dingen maken. Of huilen om dat ik me toen zo voelde en in vergelijking met toen toch alweer gegroeid ben en anders met dingen om ga. Soms lees ik terug en kom ik ook al beide emoties tegen.
Voorlopig schrijven we maar gewoon rustig door en zien we wel waar het schip strand. De verhalen dan Md veranderd is, tsja, dat ging de afgelopen 10 jaar naar mijn weten ook met ups en downs en kan ik me moeilijk druk om maken. Dingen gaan zoals ze gaan, ik blijf wel gewoon schrijven, is daarin het beste wat ik kan doen.
Op naar de volgende 10 jaar?
*blue-sky*, vrouw, 33 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende