11 mei 2021. Het leven zoals je het......

.....zou moeten leven.

Ik heb een weekje vakantie, samen met mijn vrouw. Allebei waren we er aan toe. Zij werkt in een verpleeghuis als verzorgende, dus dat behoeft geen verdere uitleg. Ik ben huismeester in een verzorgings tehuis. Ik heb geen stress op het werk, maar omdat ik van locatie ben veranderd (zie vorig verhaal), kon ik geen vakantie nemen tot nu. Het was geleden van oktober, dus het mocht een keertje.

Ik heb al sinds vorige week woensdag (bevrijdingsdag) vakantie en ben echt in 'chill mode' gegaan. Geen afspraken, het ene uur niet weten wat je het volgende gaat doen....heerlijk.

Vanmorgen vroeg opgestaan (half uitsmijtertje gebakken voor ons 2en (zoon lag nog in bed, die moet straks online naar school), bakkie thee/koffie er bij. En dan lekker wandelen met hond Theo. Het is prachtig lenteweer, dus het zou een flinke wandeling kunnen worden. Ik heb het geluk dat ik aan de kust ben geboren en getogen. In mijn jeugd 's zomers iedere dag lopend naar het strand met een groep jongens en meiden. Lekker keten tot het tijd was om naar huis te gaan. En meestal veel later.

Vandaag dus ook. Na 10 minuten wandelen sta ik in het bos en 10 minuten verder sta ik op strand. Er was geen zuchtje wind, de lucht was helder en de water rustig. De zee verspreidde een heerlijke zilte geur en de golfjes braken bijna stilzwijgend op het natte zand. We liepen langs de vloedlijn en moesten uitkijken dat we niet uitglibberden over de oorkwallen die met duizenden tegelijk verspreid over het strand lagen, een lichtshow gevend door de schittering van de zon. Omdat het nog zo vroeg was, was het nog erg rustig op het strand. Op een bijna verlaten strand is iedereen vriendelijk.

Mijn vrouw komt uit België, uit de buurt van Gent, en heeft na 12 jaar hier wonend nog steeds het gevoel dat ze op vakantie is als ze op een doordeweekse dag over het strand wandelt.

Een kilometertje of 8 hebben we gewandeld. Ongeveer anderhalf uur. En nu lig ik in de tuin genietend van de zon dit verhaaltje te schrijven. Vanavond ga ik paella maken en in de tussentijd? Ik weet het nog niet. Lezen, tekenen, naar de voetbaltraining van mijn zoon gaan kijken? Ik zie het nog wel. Eerst een flesje witbier open trekken......

Soms gaat het leven precies zoals zou moeten.