25 april 2019, donderdag. Zelfdoding.
- Gisteren kwam ik er via Facebook achter dat een oud collega is overleden. Op de dag dat ze is begraven. Ze zag het niet meer zitten en heeft een eind aan haar eigen leven gemaakt. Ze was 63.
Ze woonde 200 meter bij mij vandaan en we zijn 6 jaar collega's geweest. We kwamen niet bij elkaar over de vloer, maar ik zag haar 1of 2 keer per week als we de hond uit lieten. We hebben vele gesprekken gevoerd waarbij we veel hebben gelachen. Ik wist wel dat ze moeite had met haar verleden en bij verschillende psychiaters was geweest. Het raadselachtige verdwijnen van haar vader heeft ze nooit kunnen verwerken en alleen haar psychiater weet wat er nog meer in haar leven is gebeurd. Toch kwam dit voor mij erg onverwacht. Je weet nooit wat er omgaat in iemands hoofd. Het voorval is erg triest, want ze was een zeer lieve vrouw, erg creatief en een groot dieren liefhebber, maar ze sleepte ook alle problemen in de wereld met zich mee. En dat is een (te) grote last. Omdat ik niet gelovig ben, geloof ik niet dat ze haar rust heeft gevonden. Ze is er gewoonweg niet meer. Ik zal vaak aan haar denken als ik de hond uitlaat.
- Vandaag het drukverband er af gehaald. Mijn hand ziet blauw en geel en staat nog dik. Het is niet pijnlijk zolang ik hem niet belast. Vervelend is het wel; ik moet alles met 1 hand doen. Vanaf hier kan het enkel maar beter gaan
- De jongens in Barcelona gaan goed. Op 1 na alles gewonnen en straks spelen ze de finale. Gisteren zijn ze in Camp Nou geweest. Mijn zoon wilde nog een Barca trainingspak kopen, maar vond 140€ toch te veel. Online zijn ze goedkoper. Morgenmiddag vertrekken ze weer richting huis.
Vetri, man, 56 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende