Aangevallen door zwaan.

Ik loop met een paar vrienden op straat. Uit het niets komt er een wit, groot, boos fladderend wezen op ons af. Wanneer het dichterbij komt, lijkt het wat op een zwaan. En verrek, het is er nog een ook. Het prachtige beest lijkt niet al te vermaakt. Wellicht een ruzie met haar vriend, slechte dag op het werk, of haar favoriete shirtje is gekrompen in de was. Hoe dan ook, het zonnetje in huis was ze niet. Wanneer ze nog dichterbij komt, lijken haar intenties vrij duidelijk. Ze komt niet even buurten en haar verhaal wil ze ook niet kwijt. Ze is uit op een confrontatie. Mijn vrienden, helden dat ze zijn, rennen allemaal een andere kant op waardoor het beest logischerwijs nu op mij afkoerst. Omdat KLM nu wel erg dichtbij komt, heeft rennen geen zin meer. Mijn vrienden, veilig op een meter of 20, roepen dat ik ook maar eens moet gaan hollen. Ik hoor dit allang niet meer, omdat ik het fladderende beest nu recht in haar zwarte kraaloogjes aankijk. Teleurgesteld in het feit dat ik er niets in kan ontdekken, bereid ik me voor op haar aanval. Deze dolle Katrien was er niet op uit om mij heel te laten, tenminste, zo zag het er niet uit. Na een paar van haar happen en vleugelslagen ontweken te hebben, had ik een plan. Ik zou haar bij haar nek grijpen. Dat is immers haar zwakke plek. Bij de volgende hapaanval –zelfs Onyx kan van deze zwaan wat leren- greep ik mijn kans. Met 1 hand pakte ik haar kop vast, met de andere greep ik haar hals. Nu ik haar in een houtgreep heb, bedenk ik pas dat dit een typische actie van mij is. Ik doe iets, ik bereik iets, en vervolgens sta ik met een kerstdiner in mijn handen, terwijl het zomer is. Enkele minuten staan we zo, in een houding die wel iets wegheeft van een tango, uitgevoerd door 2 dronkaarden. Erg vleiend zal het er niet uitgezien hebben. Na een paar suggesties van de helden op sokken ( ‘gooi dat best weg!’, ‘draai z’n nek om’, ‘RENNEN!’, de laatste had nog niet door dat ik een uitvoering van de tango met het beest probeerde) begon het beest te trillen. Ik had een sms! Op een zwaan? Nee, op mijn mobiel. Die naast mijn hoofd ligt. In m’n bed.

Jezus, wat een rare droom zeg.

Cheers,

Joint.
02 aug 2009 - bewerkt op 02 aug 2009 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Joint
Joint, man, 33 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende