alleen stappen zetten
Deze week is het zo ver: ik ga alleen op vakantie.
Al wel ruim 3 weken tel ik elke dag af. Wat heb ik een zin om EINDELIJK weg van huis te zijn en in de zon te zitten. Nu het echt dichtbij komt merk ik dat er iets me tegen zit: Mijn breuk met mn vriend.
Ik denk wel echt dat dit een goede keuze is hoor.. maar ik merk dat ik het ook heel moeilijk vind.
Ik had deze voorpret graag samen met hem gehad.. en was liever het avontuur samen met hem aangegaan. Straks kom ik thuis en dan is er niemand die zo eindeloos naar mijn ervaringen kan luisteren...
Ik merk dat ik hem mis.. maar ook gewoon het ' een relatie hebben en weten dat je op elkaar kan bouwen'.
Misschien begint het accepteren nu langzaam te dalen want ik merk dat ik het er weer moeilijker mee krijg dan de afgelopen dagen.. ik denk weer vaker aan hem en aan onze herinneringen.
Momenteel lig ik in bed en kijk ik uit het raam. In de weerspiegeling zie ik dat de overburen in het lege anti kraak pand aan het frisbeen zijn. Mijn ex ondertussen woonde ook anti kraak en wij deden ook altijd van die gekke dingen..
Ik vind het gewoon zo spijtig.. dat ik hem de aankomende weken/maanden niet meer kan spreken en zien... misschien kunnen we wel nooit meer normaal vrienden zijn... bizar.
Ik heb het gevoel alsof ik alles moet wegstoppen wat er ooit was.. alsof ik hem uit mijn hoofd zou moeten bannen zodat hij uit mijn hart gaat.. maar dat wil ik helemaal niet.. ik wil niet dat hij uit mijn leven gaat.
ik weet het ook allemaal niet...
Al wel ruim 3 weken tel ik elke dag af. Wat heb ik een zin om EINDELIJK weg van huis te zijn en in de zon te zitten. Nu het echt dichtbij komt merk ik dat er iets me tegen zit: Mijn breuk met mn vriend.
Ik denk wel echt dat dit een goede keuze is hoor.. maar ik merk dat ik het ook heel moeilijk vind.
Ik had deze voorpret graag samen met hem gehad.. en was liever het avontuur samen met hem aangegaan. Straks kom ik thuis en dan is er niemand die zo eindeloos naar mijn ervaringen kan luisteren...
Ik merk dat ik hem mis.. maar ook gewoon het ' een relatie hebben en weten dat je op elkaar kan bouwen'.
Misschien begint het accepteren nu langzaam te dalen want ik merk dat ik het er weer moeilijker mee krijg dan de afgelopen dagen.. ik denk weer vaker aan hem en aan onze herinneringen.
Momenteel lig ik in bed en kijk ik uit het raam. In de weerspiegeling zie ik dat de overburen in het lege anti kraak pand aan het frisbeen zijn. Mijn ex ondertussen woonde ook anti kraak en wij deden ook altijd van die gekke dingen..
Ik vind het gewoon zo spijtig.. dat ik hem de aankomende weken/maanden niet meer kan spreken en zien... misschien kunnen we wel nooit meer normaal vrienden zijn... bizar.
Ik heb het gevoel alsof ik alles moet wegstoppen wat er ooit was.. alsof ik hem uit mijn hoofd zou moeten bannen zodat hij uit mijn hart gaat.. maar dat wil ik helemaal niet.. ik wil niet dat hij uit mijn leven gaat.
ik weet het ook allemaal niet...
24 aug 2017
- meld ongepast verhaal
-
Lezer
donderdag 24 augustus 2017 13:20
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 30 okt 2017 Bah, don't get it.
- O 25 okt 2017 stressed out
- O 23 okt 2017 tijd voor mij
- O 18 okt 2017 Schat
- O 05 okt 2017 Ik mis jou en ons ( 1 )
- O 26 sep 2017 Mastruberen 18+ ( 6 )
- O 26 sep 2017 sleur en een handrem
- O 10 sep 2017 Aandacht te kort ( 1 )
- O 24 aug 2017 alleen stappen zetten ( 1 )
- O 17 aug 2017 liefdesverdriet.. zo ingewikkeld
- O 29 jul 2017 uit elkaar. ( 1 )
- O 03 jul 2017 schreeuwende ruzie
- O 30 jan 2017 Afspraken met mezelf
- O 24 jan 2017 24 jan 2017
- O 13 jan 2017 change of feeling in love