sleur en een handrem

Sleur en een handrem.. zo zou ik mijn leven momenteel omschrijven denk ik?

Alles is weer begonnen en ik doe mijn best om weer in de 'flow' te komen. Dit valt niet mee aangezien ik maar 1 dag per week verplichtingen heb.. en voor mijn afstuderen ook geen verplichte opdrachten heb. Ik bepaal zelf wat ik ga onderzoeken, hoe, en hoe lang. Dit vraagt discipline en dat maakt het lastig om weer in een ritme te komen.

Mijn privé situatie ( lees break up) nekt me af en toe ook echt nog op. Als vlucht voor die gevoelens trek ik soms hard op de hand rem en ga ik los. Uitgaan, drinken, laat slapen.. Niet iedere dag ofzo.. maar misschien toch iets te veel.

Tjah. Kortom, voor mijn gevoel zweef ik gewoon maar rond op zoek naar een plek of situatie waarin ik weer mezelf kan zijn. Waar ik de wereld weer begrijp en verder kan met mijn ding. Ik ben het voor mijn gevoel allemaal gewoon een beetje kwijt.
Ik sta nog steeds achter mijn keuze om de relatie over te laten zijn maar ik heb het er wel moeilijk mee. Misschien wel vooral met het feit dat ik weet dat hij het er zo moeilijk mee heeft. De laatste keer dat ik hem sprak kwam dit duidelijk naar voren. Dit zit toch echt een beetje in mijn hoofd gebrand. Ik wil hem dit niet aandoen en ik wil ook echt niet dat hij denkt dat onze hele relatie 'fake' is geweest zoals hij zei.
We hebben nu afgesproken geen contact te hebben. Ik geloof dat dat ook echt beter is zodat hij langzaam los van mij kan komen. ik merkte namelijk dat dat bij mij al meer was dan bij hem. Toch.. op momenten dat ik ECHT los raak.. mis ik het. Mis ik het vertrouwde bij hem. Ik heb gezoend met een andere jongen en daarna miste ik dat bij mijn ex. Is dat logisch? Normaal? Ik heb geen idee.

Ja ik mis hem wel een beetje.. ik mis ons. ik weet dat het alleen niet meer gaat zijn zoals het was.. en dat dat het op het einde ook al niet meer was.

Momenteel merk ik wel dat ik veel gefocust ben op de man of op seks. (jak).
Vanavond heb ik besloten dat dit minder moet. De mannen moeten echt even uit mijn leven en het word tijd dat ik niet ga zoeken naar een nieuw vertrouwd plekje maar dat ik er eentje ga crieeeren voor mezelf. Ik weet nog niet zo goed hoe.. maar daar gaan we achter komen.


op zoek naar een plekje voor mij.