AM *trigger*
Een paar dagen geleden toch toegegeven aan de drang tot zelfbeschadiging.. een paar diepe sneden in mijn been tot gevolg. SEH vond ik niet nodig. Niemand (lees:begeleiding en mijn ouders) hoeft het te weten. Het ging al zo lang goed. Waarom dan toch? Nu dus ook nog niemand verteld. Morgen gesprek met PBer. Weet niet of ik het haar wel of niet moet zeggen. Het verandert niks. Blablablaaaaa. Nu de draad weer oppakken en het niet meer doen. Punt.
04 jul 2013
- meld ongepast verhaal
-
Lylyiasa
donderdag 04 juli 2013 21:10
Als je neiging hebt,
Teken dan een vlinder op de plek
Met de naam aan iemand ,
Aan wie je lief is.
Als je snijd sterft de vlinder en moet je hem afwassen
Als je het niet doet
Vliehgt die na en paar dagen weg -
RLady1988 (opgeheven op 8-12-2014)
zaterdag 20 juli 2013 09:54
Ik vind het een goed idee wat Lylyiasa zegt ... Ik ben ook met vallen en opstaan er vanaf geraakt. Gewoon weer een nieuwe start maken, zeggen in je hoofd
er komt een dag dat je het niet meer zal willen doen ... en dan ben je trots op jezelf
je mag al trots zijn op jezeld dat je bent durven gaan zwemmen
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 09 mei 2015 ik ben slecht ( 3 )
- O 19 aug 2014 Eten... Enzo. :(
- O 13 aug 2014 Zelfhaat... Maar ik ben er weer. ( 7 )
- O 24 mrt 2014 Terug... Vechten... Niet opgeven... ( 2 )
- O 12 nov 2013 Hate ( 1 )
- O 06 nov 2013 Rust ( 2 )
- O 03 nov 2013 Ik wil er gewoon even niet zijn ( 1 )
- O 08 okt 2013 3 weken zonder mama ( 2 )
- O 25 sep 2013 Mama, See you in heaven <3 ( 20 )
- O 14 sep 2013 Ik ben sterk! ( 3 )
- O 13 sep 2013 kl#te kanker... het duurt niet lang meer ( 17 )
- O 09 sep 2013 Mama is trots op mij *slik ( 3 )
- O 08 sep 2013 Mama in het ziekenhuis, en nog wat dingetjes ( 10 )
- O 05 sep 2013 Gekke dagen... en ik ben tante! (+foto) ( 5 )
- O 02 sep 2013 Stiltehuis, mijn ervaring ( 3 )