~*~
Plotsklaps
verdwijnt je profielfoto
zonder spoor
en verdwijnt een nieuwe entry
in het niets
terwijl er geen naam
bovenstond.
"Het"
zal wel weer
door de sneeuw komen
of de zoveelste
ijstijd?
Of
een stroomstoring,
een computervirus of een
hacker?
Achter
het IJzeren Gordijn
gebeurden dat soort zaken
jarenlang om de haverklap:
dat was schering en
inslag ...
De Machochimp Greybacks
or Young Urban Violent Drug Professionals,
Beau-NoBeau Bordellos & CIA-tricks
are over us:
satellite- surveillance,
AIVD-cronies
and Associated Underworld Alliances
can & will do almost anything they please
as long as 'the bill is paid'
and the case
vanishes into
oblivion?
Anyway,
laten we nog
even terugkeren
naar ons lievelingsonderwerp
and not cry over spilled milk,
disappearing photos
or lost stories,
who the hell
cares anyway about
little things
like that?
As long as
de sterrenreklame goes
on and on and on:
THAT seems to be the MAIN purpose
of THE Game?
Alora:
de naamgeving
van de oeroude evangelies
& supernova pop-up modern fashionable
mydistories?
Voor de leden
van de winnende partij
[zij die slechts vier evangelies aanvaardden]
was 'het' belangrijk
dat ze de 'juiste' evangelies
konden toeschrijven
aan mensen die historisch gezien
nauw verbonden waren
met Yehosjoea
of met zijn voornaamste
apostelen.
DAAROM
zetten geleerde christelijke speurders
zich aan het werk:
uit details in de evangelies
die zij als aanwijzingen voor het auteurschap beschouwden,
leidden ze af
wie volgens hen
een bepaald evangelie geschreven had.
EEN voorbeeld:
in het evangelie dat NU als vierde gerangschikt staat
in het Nieuwe Testament,
valt de figuur op van een naamloze
'geliefde leerling'.
TOCH spreekt dit evangelie
niet over Johannes of Yochanan,
al was hij EEN van de belangrijkste leerlingen
[zoals we kunnen opmaken uit de andere evangelies,
de Handelingen en de brief van PAUL
aan de Galaten?]!
De christelijke speurders
uit de tweede eeuw hebben wellicht geconcludeerd
dat het vierde evangelie geschreven was door Johannes
maar dat die liever naar zichzelf verwees
als 'de geliefde leerling'
{HOMO/BI?} ...
De christenen
uit de tweede eeuw
hebben in dit geval het auteurschap afgeleid
uit het NIET voorkomen
van een naam?!
Het
academisch speurderswerk
uit de tweede eeuw was
wel scherpzinnig.
Als we vandaag
iets proberen te zeggen
over de auteurs van anonieme werken,
is het inderdaad ook op basis van
vrij kleine aanwijzingen?
Hun namen
kunnen we misschien niet meer achterhalen
maar we weten wel degelijk
wat hen typeert ...
De christenen
uit de tweede eeuw echter
waren ervan overtuigd dat HUN conclusies
omtrent namen klopten,
al hadden ze niet voldoende bewijsmateriaal
om die zekerheid te
wettigen.
De auteur
van het Johannesevangelie
[dit wil zeggen: het evangelie dat we zo noemen]
heeft iets willen zeggen met zijn talrijke verwijzingen naar de naamloze 'geliefde
leerling'.
Hij had ook
bepaalde ideeen over de namen van andere leerlingen,
en die verschillen enigermate van de ideeen van Mattai,
Marcus & Lucky Luke?
We weten echter niet
met zekerheid of zijn aparte behandeling van leerlingen
bedoeld is als een aanwijzing voor
zijn eigen naam?
De eerste lezers
van het evangelie hebben de bedoeling
van de auteur wellicht begrepen,
wat die bedoeling ook geweest
mag zijn?
Waarom
is dat evangelie niet onmiddellijk
aan Johannes toegeschreven?
Het meest
aannemelijke antwoord
is dat de toeschrijving pas veel later is gebeurd en
dat ze eerder een soort van 'gok' was
dan een overlevering die op
bewijsmateriaal
steunde?
Het is onwaarschijnlijk
dat de namen van de auteurs
van de evangelies al zo'n 100 jaar bekend waren,
maar dat de christenen ze in geen enkel overgeleverd werk
[en er zijn er veel!]
hebben vernoemd?
WEL reeel is
de mogelijkheid dat de evangelies aanvankelijk alleen een titel hadden als 'het evangelie [goede nieuws] over Yehosjoea haMasjiach
of iets dergelijks, en dat er geen namen van auteurs
bijstonden.
Wellicht
wilden de auteurs dat de lezer
AL zijn aandacht vestigde op het ONDERWERP van het evangelie
en NIET op degene die het geschreven
had?
De verdienste
van een anoniem verhaal
was trouwens groter dan van een werk
met een auteursnaam.
In de oudheid
maakte een anoniem boek
impliciet aanspraak op grondige kennis en betrouwbaarheid,
zoals een tekst in een encyclopedie
vandaag.
INDIEN
de auteur van het Marcus-evangelie
geschreven zou hebben "DIT IS MIJN VERSIE"
in plaats van 'dit is wat Yehosjoea gezegd
en gedaan heeft',
DAN zou zijn werk veel minder invloed
hebben gehad?
Dus
als ik voortaan naar die evangelies verwijs,
dan zal ik de namen gebruiken die ook aan ons nog {?}
vertrouwd zijn!
Ik zal bijvoorbeeld
de auteur van het evangelie volgens Lucas
gewoon "LUUCAS" noemen en ook
dat evangelie zelf ...
Alleen
wanneer verwarring mogelijk is,
dan zal ik misschien een soort van omschrijving gebruiken [bijvoorbeels: 'de evangelist Lucas' is de auteur]
o.i.d.?
WANNEER ik namen gebruik
dan is dat enkel gemakshalve.
Volgens mij
zijn alle evangelies naamloos geschreven
[net als de meeste van onze eigen met naam en toenaam gecompleteerde mydistories er niet zoveel toe doen]
en heeft men de namen na het jaar 150 toegekend
op basis van aanwijzingen in hetzelfde genre
als ik in verband met Johannes
heb beschreven.
Als we over
15, 150 of 1500 jaar onze mydigeschriften
zouden vinden in de handen van 'marsmannetjes
en venusvrouwtjes' of 'zoiets',
wat zouden die dan kunnen opmaken
uit ons gekrabbel &
gekissebis?
OF
onze verre nakomelingen
in het geval er dan nog
'mensen' op aarde
bestaan?