brief aan *a

Hey *a,

Wellicht denk je waarom stuurt marjolein een mail? Nou dat zal ik je vertellen, omdat ik het na je sms te hebben gelezen, zat ben dat je wel altijd zin hebt om af te spreken maar nooit tijd hebt om iets af te spreken. Misschien was dat al duidelijk na het sms-je wat ik je stuurde maar toch nog even dit mailtje om het kristal clear te maken.

Je hebt het altijd te druk om iets af te spreken en zelfs voor de kermis ben jij al helemaal volgepland… Ik bedoel kom op zeg, je kunt toch ook wel een keertje tijd voor iemand vrij maken? Ik weet dat je aan het afstuderen bent en dat je het ook echt druk heb maar toch nu gebeurt er precies waar ik je bijna een jaar geleden bij la place in de v&d voor gewaarschuwd heb. Toen vertelde ik je dat ik bang was dat wanneer ik naar de havo zou gaan of wanneer we allebei ons diploma zouden hebben gehaald en ieder onze eigen weg in zouden gaan, ik bang was om je kwijt te raken. Toen verzekerde je me nog dat we elkaars mailadres, gewoon adres hadden en sms,msn, telefoon hadden om contact te houden en je verzekerde me dat je me na die 1,5 jaar en na alles wat je me verteld had me niet zomaar zou laten vallen…

Waarom krijg ik dan het gevoel dat, dat wel zo is? Misschien overdrijf ik maar je hebt het altijd te druk, hebt altijd al andere afspraken, als ik een keertje met je wil kletsen ben ik altijd de gene die jou belt. En ik hoop dat je snapt dat ik dat niet leuk vind en ook niet kan opbrengen om iedere keer te bellen of te sms-en. Begrijp me goed ik wil je absoluut nog niet kwijt als vriendin maar ik ben het gewoon beu om iedere keer nee sorry te horen en iedere keer zelf contact met je te moeten zoeken. En dan nog eens iets, sinds wanneer heb jij het echt te druk om te sociallizen? Sinds wanneer gebruik je überhaupt dat woord, afspreken met een vriendin is misschien wel sociallizen maar dan nog, nu klink je net als een van die managers die voor de verkoop met klanten aan het sociallizen is… Het komt zelfs op mij over alsof ik een of ander vervelend iemand ben die je de hele tijd aan het lastig vallen is en dat je omdat je toch geen zin hebt om af te spreken zegt dat je het te druk hebt om iets af te spreken. Als dat zo is zou ik dat graag willen weten…

Verdorie ik zit hier gewoon met een krop in me keel omdat ik er niet tegen kan dat ik je aan het kwijt raken ben en dat wil ik echt niet. Maar er zal toch iets moeten veranderen want zo hoeft het van mij eigenlijk ook niet… Verdomme ik weet het niet meer, ik wil gewoon die goeie vriendin *a terug die ik altijd kon bellen als er wat was, die zin had om mee de stad in te gaan na schooltijd, die hier een keer een scary movie marathon heeft gekeken. Kortom die vriendin die ik zo geweldig vind, waar ik altijd bij terecht kon en die altijd bij mij terecht kan! Ik hoop dat je niet boos bent door deze mail maar ik moest het kwijt zodat ik me frustratie kwijt ben en dadelijk verder kan met me leerwerk geschiedenis immers ook mijn eindexamens staan voor de deur. Ik hoop snel iets van je te horen of dat we iets afspreken maar mocht ik het met deze mail helemaal verpest hebben (als dat zo is spijt me dat enorm) bij je wil ik dat natuurlijk ook (graag?!) weten. Nogmaals sorry maar het is beter als er mee blijven zitten toch?

Groetjes marjolein

twijfel of ik hem zal versturen ik denk dat ik er nog een nachtje over nadenk en dan morgen een beslissing neem of ik die brief wel kan versturen, of ik daar misschien toch niet meer kapot mee maak dan me lief is