Brief van vorig jaar aan mezelf
Dit schreef ik één jaar terug :
Lieve Ik,
Deze brief zal je terug lezen precies een jaar nadat je dit geschreven hebt. Momenteel verblijf je op de psychiatrische afdeling van het het GGZ orbis Sittard. Morgen ben ik hier 14 dagen dagen. Vorige week verbleef ik op de gesloten afdeling. Ben daar een bijzonder meisje tegen gekomen. Gwen, ze heeft Dis , iets waar ik mij heel erg in herken. Nu schrijf ik dit aan de tafel bij unit 4 Gerontopsychiatrie omdat er geen plaats was op unit 3 angst-stemmings-persoonlijkheidsstoornissen. Maar echt een probleem vind ik het niet, In mijn hoofd is het een grote chaos ,onrust, stemmen = veel drukte. De stemmen ben ik zelf alleen dan op andere leeftijden. Het zijn er 5 , kleine jij, rond een jaar of 3 die heel graag geknuffeld wilt worden ze praat met een heel zacht stemmetje en grijpt vaak naar haar knuffel. Dan heb je nog de destructieve jij, die op dit moment overheerst omdat ze keihard schreeuwt in mijn hoofd. Ze wil dat ik Kras, mezelf dood maak.. Tis vechten omdat ik niet meer weet wie ik ben. Er is ook iemand die geen keuzes kan maken omdat, ze alleen maar bezig is met andere en haar zelf waardeloos vind. Dan hebje ook nog een hele sterke die precies weet wat ze wil en kan. Ze lijkt wel 40 ze wweeet precies wat ze wil en kan ze vind haar zelf helemaal geweldig En dan heb je ook nog de dissociërende ik. die steeds maar weer verstijfd odat ze steeds nare gebeurtenissen in haar hoofd afspelen. Ik hoop dat de toekomstige 2016 jij weet wat ze heet en hiermee weet om te gaan Ik hoop dat ze niet heeft opgegeven . Omdat het leek dat het nooit meer beter zal gaan. Ze is immers al haar hele leven aan het vechten om gelukkig te zijn. Maar het is haar nog steeds niet gelukt. Lieve jij als jij dit leest in 2016. Wil ik je zegen dat je een echte doorzetter bent . Ik hoop dat je voor jezelf de juiste keuzes hebt gemaakt. Dat je niet weer te snel doorwilde, maar dat je echt aan jezelf hebt gewerkt. Want je weet nu toch wel dat het zich niet vanzelf oplost. Je valt steeds weer terug. In 2015 wilde je de pabo gaan beginnen .Je was bang dat je daar niet stabiel genoeg voor was. Maar lieve jij het past bij en hopelijk zit jenu in je eerst jaar.
Dikke kus
Hoe kijk ik hier nou op terug. Inmiddels heb ik een diagnostiek traject doorlopen en is en dissociatieve stoornis vastgesteld plus aantal andere trauma gerelateerde klachten. Moet ik de behandeling nog aan gaan. Ben in oktober weer 4 maanden opgenomen geweest. Met de pabo gaat het niet geweldig goed. En heb ik inmiddels een aangepast leertraject. Niet veel veranderd dus in een jaar
Lieve Ik,
Deze brief zal je terug lezen precies een jaar nadat je dit geschreven hebt. Momenteel verblijf je op de psychiatrische afdeling van het het GGZ orbis Sittard. Morgen ben ik hier 14 dagen dagen. Vorige week verbleef ik op de gesloten afdeling. Ben daar een bijzonder meisje tegen gekomen. Gwen, ze heeft Dis , iets waar ik mij heel erg in herken. Nu schrijf ik dit aan de tafel bij unit 4 Gerontopsychiatrie omdat er geen plaats was op unit 3 angst-stemmings-persoonlijkheidsstoornissen. Maar echt een probleem vind ik het niet, In mijn hoofd is het een grote chaos ,onrust, stemmen = veel drukte. De stemmen ben ik zelf alleen dan op andere leeftijden. Het zijn er 5 , kleine jij, rond een jaar of 3 die heel graag geknuffeld wilt worden ze praat met een heel zacht stemmetje en grijpt vaak naar haar knuffel. Dan heb je nog de destructieve jij, die op dit moment overheerst omdat ze keihard schreeuwt in mijn hoofd. Ze wil dat ik Kras, mezelf dood maak.. Tis vechten omdat ik niet meer weet wie ik ben. Er is ook iemand die geen keuzes kan maken omdat, ze alleen maar bezig is met andere en haar zelf waardeloos vind. Dan hebje ook nog een hele sterke die precies weet wat ze wil en kan. Ze lijkt wel 40 ze wweeet precies wat ze wil en kan ze vind haar zelf helemaal geweldig En dan heb je ook nog de dissociërende ik. die steeds maar weer verstijfd odat ze steeds nare gebeurtenissen in haar hoofd afspelen. Ik hoop dat de toekomstige 2016 jij weet wat ze heet en hiermee weet om te gaan Ik hoop dat ze niet heeft opgegeven . Omdat het leek dat het nooit meer beter zal gaan. Ze is immers al haar hele leven aan het vechten om gelukkig te zijn. Maar het is haar nog steeds niet gelukt. Lieve jij als jij dit leest in 2016. Wil ik je zegen dat je een echte doorzetter bent . Ik hoop dat je voor jezelf de juiste keuzes hebt gemaakt. Dat je niet weer te snel doorwilde, maar dat je echt aan jezelf hebt gewerkt. Want je weet nu toch wel dat het zich niet vanzelf oplost. Je valt steeds weer terug. In 2015 wilde je de pabo gaan beginnen .Je was bang dat je daar niet stabiel genoeg voor was. Maar lieve jij het past bij en hopelijk zit jenu in je eerst jaar.
Dikke kus
Hoe kijk ik hier nou op terug. Inmiddels heb ik een diagnostiek traject doorlopen en is en dissociatieve stoornis vastgesteld plus aantal andere trauma gerelateerde klachten. Moet ik de behandeling nog aan gaan. Ben in oktober weer 4 maanden opgenomen geweest. Met de pabo gaat het niet geweldig goed. En heb ik inmiddels een aangepast leertraject. Niet veel veranderd dus in een jaar
09 mei 2016
- meld ongepast verhaal
-
Lezer
maandag 09 mei 2016 18:41
-
LilAngel
maandag 09 mei 2016 18:51
Positieve dingen: je bent inderdaad bezig aan jezelf te werken, je hebt een duidelijkere diagnose.
En ookal gaat het niet geweldig, je bent toch met de opleiding gestart. Aangepast leertraject dan wel, maar zie dat niet als falen: het is volgens mij juist geweldig dat je ondanks dat het niet mee zit blijft doorzetten.
Dat is wel wat je hebt gedaan het afgelopen jaar, ondanks alles doorgaan en je dromen en wensen niet uit het oog verliezen, en contact houden met je belangrijke mensen
-
Blauweogen
maandag 09 mei 2016 20:26
Heel veel respect voor jou! Als je eens wil chatten aarzel niet! (Ik volg psychologie en leer heel wat over dis etc)
-
oeleboele
dinsdag 10 mei 2016 20:46
Misschien is het niet realistisch wat je wilt bereiken binnen een jaar.
En doelen zijn doelen.. niet streef punten die je persee moet behalen omdat je anders niet goed genoeg bent.
Het feit dat je het probeert en er voor gaat is zoveel waard!
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 24 nov 2020 DiagnoseSchaamte
- O 11 nov 2020 2de gesprek met de psych en nog wat dingetjes
- O 04 nov 2020 Kennismaking
- O 31 okt 2020 Terug naar een psycholoog
- O 12 okt 2020 Laag zelfvetrouwen/beeld knaagt
- O 05 sep 2020 Korte update. “I am not better..” ( 1 )
- O 19 jun 2020 Verandering in gedrag
- O 12 mei 2020 en toen was het alweer mei
- O 20 feb 2020 ik wil niet meer ''ziek'' zijn .. ( 2 )
- O 13 feb 2020 ... heftig gesprek
- O 11 feb 2020 drukte in mijn hoofd
- O 24 jan 2020 Tja ..
- O 11 dec 2019 verschillende veranderingen
- O 18 sep 2019 diepe zucht
- O 29 aug 2019 spookt er door mijn hoofd