Chantage voor batterijen.

Het nieuwe jaar is dan bijna daar. En ik wil toch nog even wat van mij laten horen. Ook omdat ik prive berichten ontvang dat ik te lang al niets meer heb geschreven. Durf ik het nu dan toch eindelijk weer aan. Dit maal geen seksblunders of mogelijke SOA’s bij Iris. Gewoon een keer rustig.




Het is een typisch saaie zaterdagochtend. Ik heb een simpel hemdje van de H&M aan en een trainingsbroek. Een typische zaterdagochtend ja. Ik struin wat af op het internet. Geen zin in mijn gebruikelijke afspeellijsten bij Spotify. Even iets anders. De top 2000 ontwijk ik tot nu toe nog steeds. Niet dat ik deze lijst af kraak, alles behalve. Maar het is iets van vroeger of in de file. En aangezien ik gehuld in een deken met mijn laptop zit, past het gewoon niet in het plaatje.



Al enige tijd heb ik iets van hem vernomen. En ik twijfel of ik hem eens op zal bellen. Het is immers nooit duidelijk in welk land Thomas is. Ik blijf ondertussen door struinen op internet naar iets van muziek. Ik besluit om een jaarmix van het afgelopen jaar op te zetten. En verschijnt een gigantische glimlach op mijn gezicht. De jaarmix is door niemand minder als (mijn) Homo Thomas gemaakt. De muziek vult mijn kamer en ik sta al snel als een losgeslagen 13 jarige de dansen. Mijn haarborstel is mijn microfoon en mijn koffietafel mijn podium. Mijn kamer is mijn publiek en ik playback de sterren van de hemel.


Na menig nummer in de jaarmix, draai ik me om en kijk recht in de ogen van Iris. Het blijft enige seconden doodstil. De jaarmix speelt rustig door en alsof het bepaald is komt Swedish House Mafia met Don’t You Worry Child voorbij. Ik voel mijn wangen kleuren ik zie Iris haar mondhoeken omhoog krullen. Ik laat de borstel uit mijn handen vallen en op dat moment kan Iris haar gezicht niet langer meer in de plooi houden. Ze leunt tegen mijn kast aan en laat zich zo op de grond zakken om daar nog rustig door te lachen. Ik ontdek dan pas haar telefoon in de handen en besef dat mijn 13jarige uitspattingen zijn opgenomen. Ik tel in mezelf af en spring met de gratie van een ninja van mijn koffietafel richting Iris.





Helaas is mij dat niet gelukt om Iris haar telefoon te bemachtigen en wordt het filmpje gebruikt als chantage middel. (Gelijk heeft ze ook. – Ik zou het ook doen). Dan wel om te gaan stappen, dan wel om haar te helpen met vuilnis buiten zetten, dan wel voor nieuwe batterijen voor haar vibrator. Maar gelukkig is Iris niet de grootste held wat betreft Alcohol en zijn wij komende jaarwisseling bij elkaar.
Fijne jaarwisseling Lezers.