Dagboek van een huismeester: jatten.
'Vrijwilligers stelen jaarlijks miljoenen euro's van de organisaties waarvoor zij werken.' (Bron: NOS)
In de kelder is ons magazijn. Alles wat met de huishouding van doen heeft, staat daar. Sommige dingen open en bloot, zoals de karretjes, emmers, borstels, doekjes, dweilen en nog veel meer. De schoonmaakmiddelen zoals waspoeder, wc reiniger, desinfectiemateriaal, chloortabletten en zo verder staan allemaal afgesloten in een kast. Dit is helaas nodig; collega's hebben nogal de neiging om te hamsteren, met als gevolg dat er een enorme voorraad spullen in huis staat, wat uiteraard niet de bedoeling is. Toen ik hier kwam werken waren er afdelingen die een jaarvoorraad hadden aan schoonmaakmiddelen. Dit kost niet alleen veel geld, maar ook heel veel ruimte. Ik ben verantwoordelijk voor de voorraad en de uitgifte aan de huishouding en de 3 gesloten afdelingen. Het heeft me zeker een jaar gekost om dit gedrag te beteugelen en soms, na 3 jaar, is het bij sommige oudgedienden er nog steeds niet uit, want 'wat denkt dat huismeestertje wel niet, we hebben het altijd zo gedaan'. Verder staan er in de kelder veel waardevolle spullen van de zorg, niet mijn afdeling en daar bemoei ik mij ook niet mee. In de hoek van de kelder staan ook nog vele spullen van de activiteiten begeleiding. Spullen voor te schilderen, tekenen, kleien, voor de bingo, spelletjes, puzzels, muziekinstrumenten enz. enz.
Als je in de kelder komt heb je een druppel nodig om binnen te komen. Alle medewerkers kunnen binnen, de druppels van bewoners/familieleden zijn niet geactiveerd voor deze deur. Met goede reden, uiteraard. Vrijwilligers hebben geen druppel.
Eens in de 2 weken wordt er een bingo georganiseerd door vrijwilligers. De hoofdvrijwilliger, een man die al een eind achter zijn pensioengerechtigde leeftijd zit, leent altijd een druppel om de bingospullen in de kelder te halen en ze ook weer terug te brengen.
Ik was bezig met de voorraad toen hij binnenkwam om de spullen terug te brengen. Praatje gemaakt, hij legt de spullen terug en loopt weer terug naar de lift om terug te gaan naar de brasserie op de begane grond. Terwijl hij daar naar toe liep, pakte hij een doosje mierenlokpoeder van een tafel en liep rustig verder.
'Hallo,' riep ik 'wat ben je aan het doen?'
Hij legde het doosje om de hoek op een kast, draaide zich om naar mij en antwoordde: 'Ik heb geen idee wat je bedoelt.' Ik zeg tegen hem dat hij dat doosje meenam. Met een onbewogen gezicht zegt hij ijskoud: 'Nee hoor, dat heb ik helemaal niet gedaan.'
Ik loop naar hem toe, pak het doosje van de kast en zeg hem dat hij dit doosje probeerde te jatten. Wederom ontkenning. Hij loopt naar de lift en ik keer terug naar mijn voorraad, wetende dat dit nog wel een staartje krijgt. Plots komt de man terug, pakt het doosje opnieuw, schuift zijn bril omhoog en begint het te bestuderen. 'Ik kan dit wel gebruiken, mag ik het niet meenemen?', vraagt hij alsof er niks is gebeurd. Ik antwoordde kalm, maar met verheven stem: 'Nee, natuurlijk niet. Ga maar lekker naar de action of de jumbo. Dit is van de stichting
en daar moet je gewoon van afblijven.' Hij geeft geen antwoord en ik vraag hem of hij misschien ook wat schoonmaakmiddelen wil meenemen. Er ligt genoeg. Hij antwoordde dat dat niet nodig is. Toen maakte hij aanstalten om weer naar de lift te gaan, maar hij bedacht zich. Hij schuifelde wat, keek nog eens naar het mierenlokdoosje, pakte het op, legde het weer terug, schuifelde nog wat en zei toen tegen mij: 'Ja, sorry, dat had ik niet mogen doen. Ik weet niet wat mij bezielde.' Hij draaide zich om en liep beschaamd zonder mierenlokdoosje naar de lift, mij verbouwereerd, met een hoop vragen achterlatend.
Is hij dementerend? Kleptomaan? Eenzaam en is dit een schreeuw om aandacht? Hoeveel heeft hij meegenomen in al die jaren dat hij alleen in de kelder komt? Of was dit de eerste keer?
Het was 'maar' een mierenlokdoosje, maar daar gaat het natuurlijk niet om, de handeling was er.
Ik heb mijn verhaal gedaan naar de dames van de activiteiten begeleiding en naar de teamleidsters. Zij pakken dit verder op en zullen minimaal een pittig gesprek met hem hebben. Wordt vervolgd........
Vetri, man, 56 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende