De avonturen van Marie, onze huppelheldin DEEL 3

Maar helaas pindakaas! Marie was al twee uren aan het rondslenteren en nog steeds was er geen teken van leven. Ze vervloekte haar moeder voor al het leed dat ze haar dochter had aangebracht, en zuchtend sleepte ze zich voort. Na nog een lange tijd rond te zwerven haalde ze haar gsm boven en tuurde naar het schermpje. 05:17 gaf het ding aan. Aangezien ze nog steeds in the middle of nowhere zat, besloot ze naar haar kvlte gothic vriendin Leonie te bellen, die waarschijnlijk ergens in de buurt moest wonen.

Onrustig tikte ze het nummer in en ze hoorde de telefoon overgaan... Na luttele seconden hoorde ze iemand vloeken aan de andere kant van de lijn:"Welke KK xian durft het om mij midden in de nacht op te bellen... Hallo?!" Marie haalde even diep adem en brabbelde toen:"Blessed Be, Mistress of Darkness, ik ben het, Vampress of Blood!" Leonie, a.k.a. Mistress of Darkness, slaakte een verrukt kreetje bij het horen van de stem van haar mede-kvltlord en begroette haar vlug met een 'Merry Meet'. Wanneer ze klaar waren met zich pseudo-Wicca te gedragen, vroeg Leonie waarom Marie haar zo achterlijk vroeg belde. Deze deed haar verhaal en kreeg als antwoord een grote gil van bewondering. "Maar je hebt me nog altijd niet verteld waarom je eigenlijk belt", zei Leonie, die nog niet telepathisch genoeg was om het logische antwoord op haar vraag te kunnen raden. Marie legde uit dat ze half verdwaald was en een plek zocht om te slapen. Haar vriendin zei dat ze bij haar mocht logeren, en dit vulde Marie haar zwarte goffikhartje met (sombere, we blijven tr00) blijdschap. Leonie vroeg haar mede-überkvltheid waar ze zich precies bevond, en zei dat ze haar wel zou komen oppikken.

Een half uurtje later zag Marie in de verte een schim verschijnen. Toen deze dichterkwam, merkte onze heldin dat het Leonie was, hijgend en puffend op haar aftandse oma-fiets. "Merry Meet, Mistress of Darkness!" gilde Marie zo hard ze kon, terwijl ze opgewonden op en neer sprong.

Toen Leonie eindelijk dicht genoeg was, omhelsde Marie haar alsof ze haar huppelvriendinnetje in geen duizend jaar meer had gezien, zodat hun twee zweetgeuren zich met elkaar konden vermengen. Uit dank gaf onze Vampress of Blood haar kompaan een lolly, en luid smakkend reden ze terug naar het dorp, Marie op het bagagedragertje.

"Wat gaan we eigenlijk doen vandaag? Ik voel er niet veel voor om steeds in dat domme hok bij mijn moeder en stiefpa te zitten" zei Leonie hijgend terwijl ze tegen de wind in peddelde. Na een tijdje besloten ze om maar wat in het dorp rond te hangen, misschien samen met nog enkele kvlte goffikvriendjes van Leonie.



WANT MORE?