Dear Diary !

Okee, mijn eerste verhaal. Moet nog even zien hoe dit werkt hoor.

Sinds een paar dagen geleden vond ik dat ik mijn leven maar eens op papier moest zetten. Gewoon omdat ik dat leuk vind. Ik probeerde het in een schiftje, maar wat ik vroeger zo leuk vond om te doen, werd al irritant na een halve pagina. Met de hand schrijven duurt te lang en mijn handschrift is niet meer om aan te zien. Tja, tegenwoordig gaat natuurlijk alles via de computer. Vroeger schreef ik elke dag een stukje in mijn dagboek. Ik had een Barbiedagboek van mijn oma gekregen, en heb ik heb dat ding dan ook nog steeds. Ik moet er soms wel hard om lachen als ik het dan terug lees. Er staan dingen in van: Lief dagboek, vandaag heb ik niks gedaan. Doei. of: Lief dagboek, Vandaag was een leuke dag. Doei. Maar op een bepaalde leeftijd werd ik er te oud voor. (en me barbiedagboek was vol) Verder vind ik dan af en toe nog in me kamer half volgeschreven schriftjes waarvan ik dacht als ze nieuw dagboek te kunnen gebruiken. Nou dan maar via internet. Veel leuker vind ik nu al.

Vandaag heb ik dan eindelijk mijn solicitatie brief opgestuurd. Ik ben net afgestudeert, en ik ben vreselijk lui geweest en heb heel lang gewacht voordat ik eindelijk een solicitatiebrief en cv ging maken. Maar op een dag ging ik er toch maar eens aan beginnen. Me tante hielp me erbij en t was al vrij snel klaar. Maar daarna met me stomme hoofd nog ruim een week gewacht om m op te sturen. Maar ik voel me steeds nuttelozer worden, Ik heb wel geld nog, maar toch (misschien kun je het je niet voorstellen) dat uitslapen tot 3 uur smiddags word ik gek van. Ik ga steeds later naar bed en word steeds later wakker. Het lijkt wel of ik nu snachts leef inplaats van overdag. Ik word er heel duf en lui van. En bovendien heb ik de hele dag door honger, en eet ik ontzettend veel. Dus werd maar weer eens tijd om te gaan werken.

Mijn vriend is zelf ook werkloos. En ik irriteer me daar vreselijk aan. Hij is 20, woont op zichzelf (Hij doet een of ander begeleidend wonen dinges nogwat) krijgt elke maand een beetje geld om boodschappen te doen en is getrouwd met zijn xbox. Serieus. Hij werkte bij de Delifrance en is daar weggegaan omdat ie niet goed behandeld werd en te hard moest werken. Hij moest van 5/6 dagen in de week van 10 tot 2 werken. de Delifrance werd gerund door chinezen, in mijn ogen waren het super aardige mensen, ik kreeg altijd korting van ze als ik wat bestelde. Misschien is het wel waar dat chinezen gewend zijn hard te werken. Maar kom op zeg, van 10 tot 2? Thats my dream job. Ik heb stage gelopen in de zorg en ik ga daar nu ook werken. Ik moest 5 dagen in de week van 7 tot 4 werken. Dat was voor mij dus elke dag 5 uur opstaan. En dan komt hij rond 8 uur half negen zijn bed uit, kleed zich even aan, doet zn haar (ontbijt niet, veelste vroeg voor natuurlijk (!) ) luistert even wat muziek springt op z'n fietsie en gaat naar zijn werk. drinkt een kopje koffie, gaat mensen bedienen, eet elke dag een vreselijk lekker en lux broodje en om 2 uur mag meneer weer naar huis. Hij is daar zonder iets te zeggen niet meer op komen dagen, en hij had net twee dagen een nieuwe xbox gehaald. Nu zit hij al ruim 3 maanden op zijn luie reet te xboxen. Grazy word je ervan. Vriendinnen van mij zeggen ook, ik had het allang uitgemaakt. Nou laat ik z'on stom gameding niet een relatie verpesten. Maar ik merk dat hij steeds minder zin heeft om er op uit te gaan. Hij heeft bijna geen zin meer om uit te gaan, of gezellige dingen te doen. Ik krijg als ik er ben opzich wel genoeg aandacht. Ik hoef niet de hele tijd te knuffelen ofzo. Maar wat mijn probleem is dattie geen zin heeft om erop uit te gaan met dit weer, of gezellig te doen met vrienden. Hij heeft gelukkig 3 weken geleden aan zijn leiding hulp gevraagd ( lekkere begeleiding btw, ze zien hem al twee maanden niet meer werken en doen er niks aan). Ze gaan samen soliciteren. Ik: "Heb je dan geen cv nodig?" Hij: "Nee, ik ga gewoon naar de stad toe en dan kijk ik en vraag ik waar ze mensen nodig hebben en dan kijk ik wel ofzo. ja weel handiger toch face to face" Ik: "Maar ze zullen wel iets van je willen weten en daarvoor is een cv ideaal. Ik zou een cv maken als ik jou was" Hij: "Hmm." Gesprek afgelopen. Pffftt, Boyfriends....

Nou ik heb wel weer genoeg geschreven voor vandaag. Dit moest er gewoon even uit dus !
Bye !
03 jul 2012 - bewerkt op 03 jul 2012 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van AngelRosee
AngelRosee, vrouw, 31 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende