Detectivepraktijken en goeie cijfers

Geen zon, zee, strand. Meer iets in de trant van netflix, boeken, en een compleet verpest slaapritme! Hier kom ik!
Ik heb vandaag mijn laatste toetsen gemaakt, en ik heb allemaal goeie cijfers. Los van rekenen dan, daar heb ik een 3,3 voor. Maar dat boeit me vrij weinig, aangezien het toch niet mee telt voor de overgang.
(Oh, voor die ene aardrijkskunde toets had ik trouwens een 5,7..hoe bedoel je trots?) Voor de rest hoef ik alleen nog maar mijn boeken in te leveren. Tenzij mijn pleegmoeder dat wilt doen. Dat zou chill zijn.

Maar goed. Vakantie dus. Allemaal leuk en aardig, maar wat moet ik in godsnaam allemaal gaan doen in de vakantie? Acht weken is lang, hoor. Uiteraard ga ik ook wel een paar weekjes weg, maar ik heb besloten om een bucketlist te maken voor deze vakantie. Ik ga proberen zo veel mogelijk af te strepen. Misschien zet ik hem wel hier op MD. :-) Hou het in de gaten! Wat zou er minimaal op jullie vakantie-bucketlist komen te staan?
Ik verveel me nu al. Ik ben boekloos (ik wacht nog steeds op mijn reserveringen en de bieb wil maar niet opschieten, grr) en in netflix heb ik even geen zin. The real life struggles.

Vandaag was een beetje raar, trouwens. Ik ben mijn ex om de hals gevlogen omdat ik hoorde dat ik over ging. (Hij was de enige in een lege gang toen ik het te horen kreeg. Tja.) Gelukkig reageerde hij niet verbaasd, of zo. Ik denk dat dat me het meeste van mijn stuk bracht; hoe verrassend vertrouwd het na al die tijd voelde. Na wat er was gebeurd had ik op z'n minst verwacht dat we elkaar niet konden luchten of zien, maar dit was niet het geval geweest. Maar daar moet ik nu niet over nadenken. Ik word doodziek van al die nutteloze stress over hem.

Ook heb ik twee vrienden moeten friendzonen. Dat was best wel klote, want ik mag ze allebei heel erg en ik heb totaal niet de intentie om ze te kwetsen. Desalniettemin ben ik niet van plan om een relatie te nemen uit medelijden. Ze komen er wel overheen, zo leuk ben ik nou ook weer niet. Al hoop ik wel dat het niet ongemakkelijk word de volgende keer dat ik ze zie, of dat ze me iets kwalijk nemen. Ik denk trouwens niet dat ze me echt leuk vinden, maar meer gewoon graag een vriendin willen. Niet dat ik dat niet snap, though.

Heb vandaag tot mijn verbazing foto's terug gevonden uit mijn oude huis van mij als peuter. Voel me er een beetje raar over. Ik ben namelijk half Marokkaans, maar ik ben Nederlands opgevoed omdat het Marokkaanse gedeelte van mijn ouders aka mijn vader overleed toen ik 1 jaar oud was. Het enige Marokkaanse aan mij is m'n naam. Blijkbaar ben ik vroeger ooit in Marokko geweest, want deze foto is toch echt in Marokko gemaakt. Hm. Vaag.


Bovendien weet ik ook helemaal niet wie die vrouw op de foto in godsnaam is? Het weerspiegeld de andere opties van hoe mijn leven had kunnen zijn perfect. Ik ben daar een compleet ander meisje, in een totaal andere cultuur. Dan was ik opgegroeid met couscous in plaats van die achterlijke bloemkool. Aan de ene kant ben ik blij dat het allemaal zo gelopen is omdat ik nu kansen krijg die ik anders nooit had gekregen, maar aan de andere kant had ik me ook wel verder willen ontwikkelen als het meisje van de foto, eigenlijk. Misschien zou een hoofddoek me zelfs wel staan, hehe.


Ik denk dat ik maar eens voor detective moet gaan spelen. Ik wil echt weten wie die vrouw én mijn vader was. Ik ga maar 'ns even googelen.

Fijne dag nog!

Nog-steeds-o-zo-anoniem.